Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΤΙΑ...ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ BOB LAZAR



Είναι πλέον κοινό μυστικό, το ότι διάφορα συντρίμμια από Α.Τ.Ι.Α., που κατά καιρούς έχουν πέσει στη Γη, έχουν έρθει στα χέρια ανώτατων μυστικών υπηρεσιών των Η.Π.Α., έτσι ώστε να μελετηθούν από ειδικούς επιστήμονες, και να μπορέσουν να κατανοήσουν την τεχνολογία με την οποία έχουν κατασκευαστεί.
Αρκετοί επιστήμονες είναι αυτοί οι οποίοι έχουν εργαστεί σε τέτοια έργα, και έπειτα έχουν διωχθεί. Ελάχιστοι είναι όμως αυτοί, που ανοίγουν το στόμα τους, και μας μεταφέρουν τις εμπειρίες που απέκτησαν εργαζόμενοι σε τέτοια έργα.
Ένας από αυτούς, είναι ο Bob Lazar.

Οι αποκαλύψεις του Bob Lazar

Το "σπορ μοντέλο"...

Από τους εννέα δίσκους που ήταν συνολικά αποθηκευμένοι σε διασυνδεμένα υπόστεγα πολύ καλά κρυμμένα στην έρημο στην Περιοχή "S4", (ο κάθε ένας ήταν διαφορετικός από τους άλλους), ο Lazar είχε προσωπική εμπειρία με έναν που ονόμασε το "σπορ μοντέλο" εξαιτίας της στυλάτης εμφάνισής του.
Το... Το πως περιήλθαν στην κατοχή των αμερικανικών κρατικών υπηρεσιών αυτοί οι δίσκοι είναι κάτι για το οποίο ο Lazar δεν ενημερώθηκε αλλά εκείνο που μπορεί να βεβαιώσει είναι ότι τουλάχιστον ένας από αυτούς ήταν σε άψογη λειτουργική κατάσταση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν προϊόν κάποιας συντριβής και ανάκτησης αλλά προφανώς παραδόθηκε στην κατάσταση αυτή από τους ίδιους τους εξωγήϊνους!

Προτού δουλέψει πάνω σε αυτόν τον δίσκο, ήταν παρών σε μια μικρή επίδειξη όπου ο δίσκος ανέβηκε σχεδόν 10 μέτρα ψηλά, κινήθηκε αριστερά, ύστερα δεξιά και μετά άρχισε να φωτοβολεί. Πριν να ανεβεί, ο δίσκος παρήγε για λίγο μια ηλεκτρική εκκένωση σε μορφη στεφάνης, έναν ήχο παρόμοιο με τον βόμβο ηλεκτρισμού υψηλής τάσης και μετά ήταν τελείως αθόρυβος, ενώ το κάτω μέρος του φωτοβολούσε με μπλε χρώμα. Ο συριγμός και η φωτοβολία είναι αποτέλεσμα των τρομακτικών ηλεκτρομαγνητικών παλμών που παράγονται από το σκάφος.



Ξενάγηση σε ένα εξωγήϊνο διαστημόπλοιο!

Το σκάφος έχει ύψος περίπου 5 μέτρα και διάμετρο 16 μέτρα. Η εξωτερική επιφάνεια του σκάφους είναι μεταλλική στο χρώμα του αγυάλιστου ατσαλιού. Το σκάφος αυτό κάθεται με την κοιλιά του όταν δεν είναι ενεργοποιημένο και όχι στα στερεότυπα πόδια με μορφή τρίποδα που συνήθως έχουν συνδεθεί με εμφανίσεις τέτοιου τύπου σκαφών.
Η πόρτα εισόδου βρίσκεται στο πάνω μισό του δίσκου, και μόνο το κάτω μέρος της πόρτας τυλίγεται στο κεντρικό χείλος του δίσκου.
Το εσωτερικό του δίσκου χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Το χαμηλότερο επίπεδο είναι εκεί όπου βρίσκονται οι τρείς βαρυτικοί ενισχυτές και οι κυματοδηγοί τους. Αυτοί είναι τα ολοκληρωμένα εξαρτήματα του συστήματος προώθησης που χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν και να εστιάσουν το κύμα βαρύτητας Α. Ο αντιδραστήρας βρίσκεται ακριβώς από πάνω από τους τρεις βαρυτικούς ενισχυτές στο μεσαίο επίπεδο του σκάφους και βρίσκεται κεντραρισμένος ανάμεσά τους.
Τα σχέδια ενός Α.Τ.Ι.Α.


Ο Lazar μπαίνει μέσα στο αλλόκοτο σκάφος...

Ο Lazar αισθάνθηκε ένα δυσοίωνο, εξωπραγματικό συναίσθημα όταν του επέτρεψαν να πρωτομπεί μέσα στο σκάφος, ένα συναίσθημα ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί, γιατί έδειχνε τόσο απίστευτα εξωγήϊνο που τίποτε ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια δεν έμοιαζε γνώριμο και οικείο - ακόμα και το γεγονός ότι έπρεπε να είναι σκυφτός του έδωσε να καταλάβει ότι δεν είχε φτιαχτεί για ανθρώπους...
Δεν υπάρχουν γωνίες 90 μοιρών στο εσωτερικό του και όλα μοιάζουν ομαλά στρογγυλεμένα. Εντύπωση προκαλεί επίσης ο εσωτερικός χώρος που είναι υπέρμετρα άδειος και το γεγονός ότι είναι όλο μεταλλικό, χωρίς συγκολλήσεις, χωρίς καθόλου χρώμα που να ξεχωρίζει, όλο στην ίδια ατσαλένια απόχρωση σαν κάποιο γιγάντιο ατσάλινο κατασκεύασμα, χυτό σε καλούπι με έγχυση.
Η Γέφυρα... Τίποτα στο μέσα στο σκάφος δεν είναι τυχαίο ή πλεονασμός και όπως συνειδητοποίησε ο Lazar όλα τα μέρη είναι αλληλένδετα και αποτελούν ένα αρμονικό και ενιαίο λειτουργικό σύνολο. Όλα μέσα στο σκάφος μοιάζουν απόλυτα απλά σε σύγκριση με τα οικεία ανθρώπινα κατασκευάσματα, χωρίς κουμπιά, χωρίς ενδεικτικά όργανα, και ενώ παράγονται τεράστια ποσά ενέργειας δεν υπάρχουν ενσύρματες συνδέσεις. Το μεσαίο επίπεδο του δίσκου περιέχει τα καθίσματα, τα οποία είναι πολύ μικρά και πολύ χαμηλά στο δάπεδο για να είναι λειτουργικά για ενήλικα ανθρώπινα όντα.
Η Γέφυρα... Οι τοίχοι στο μεσαίο επίπεδο είναι όλοι χωρισμένοι με αψίδες. Κάποια στιγμή, όταν ο εξωγήϊνος δίσκος ήταν ενεργοποιημένος, κάποια από τις αψίδες αυτές έγινε διαφανής και μπορούσε κάποιος να δει την περιοχή έξω από αυτήν σαν να ήταν παράθυρο αυτή η αψίδα.
Η αψίδα... Τότε μια μορφή γραφής που δεν έμοιαζε με οποιοδήποτε γνωστό αλφάβητο ή επιστημονικά ή μαθηματικά σύμβολα άρχισε να εμφανίζεται στην μιά άκρη της διαφανούς αψίδας.
Η θέα από τα καθίσματα Ο Lazar δεν είχε ποτέ πρόσβαση στο ανώτερο επίπεδο του δίσκου και έτσι δεν είναι γνωστό τι ρόλο παίζουν τα τετράγωνα "παράθυρα" ή "φινιστρίνια". Σίγουρα πάντως δεν είναι φινιστρίνια. Ίσως είναι κάποιας μορφής αισθητήρες που έχουν σχέση με την πλοήγηση του σκάφους.


Το εξωτικό προωθητικό σύστημα του σκάφους.

Ο αντιδραστήρας ύλης - αντιύλης Το προωθητικό σύστημα του σκάφους είναι ένας αντιδραστήρας ύλης - αντιύλης. Στον δίσκο όπου μπήκε ο Bob Lazar, ο αντιδραστήρας ήταν σφαιρικός στο μέγεθος μιας μπάλας του μπάσκετ. Το πάνω μισό ήταν ορατό στο μέσο του δαπέδου.
Το στοιχείο με ατομικό αριθμό 115 Το καύσιμο του αντιδραστήρα είναι το στοιχείο με ατομικό αριθμό 115, ununpentium που είναι άγνωστο στην γη. Στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων, το στοιχείο ununpentium, ένα υπερ-βαρύ μέταλλο, θα ήταν καταχωρημένο ως UUP. Έχει σημείο τήξης 1.740 βαθμούς Κελσίου.
Ο ρόλος του στοιχείου 115 σαν καύσιμο του δίσκου είναι διπλός. Παράγει το αρχικό κύμα βαρύτητας Α λόγω της μοριακής κατασκευής του και επίσης παράγει την ενέργεια που είναι απαραίτητη για την ενίσχυση αυτού του αρχικού κύματος βαρύτητας, μέσω μιας αντίδρασης εξουδετέρωσης ύλης και αντιύλης.
Επομένως είναι φανερό ότι ο ρόλος του στοιχείου 115 είναι απλά αναντικατάστατος στο προωθητικό σύστημα του δίσκου και τελικά η αποκάλυψη αυτού του ρόλου ήταν η βασική συνεισφορά του Lazar στην ανάκτηση της εξωγήϊνης τεχνολογίας στην μυστική τοποθεσία S4. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Lazar ήταν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να υποκατασταθεί με τα γνωστά γήϊνα υλικά αυτό το στοιχείο που δεν συναντάται πουθενά πάνω στην γή και επομένως να αντιγραφούν με γήϊνα υλικά τα τεχνολογικά επιτεύγματα αυτού του σκάφους.
Ο περιοδικός πίνακας των Στοιχείων Lazar: "Ήταν φανταστικά εξελιγμένο, αλλά όταν βασικά κατανοείς τι συμβαίνει, ειδικά με τον αντιδραστήρα, όλα αυτά τα πράγματα... ακόμα και σήμερα... βλέπεις την επιστημονική φαντασία... τον Πόλεμο των ’στρων... ακτίνες θανάτου και πιστόλια λέϊζερ και όλα αυτά... αυτή η τεχνολογία δεν είναι τόσο μακριά, το κύριο πράγμα σε όλα αυτά τα είδη όπλων της εξωτικής τεχνολογίας της επιστημονικής φαντασίας και όλων αυτών που βλέπουμε είναι η ενέργεια... πραγματικά... αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν ακτινοπίστολα χειρός... και τέτοιου είδους πράγματα... γιατί δεν έχεις 10 μεγαβάτ διαθέσιμα μέσα στο χέρι σου και δεν υπάρχει τρόπος να τα έχεις. Δεν παίζει ρόλο πόσο μη αποδοτική είναι η συσκευή... εάν έχεις την ενέργεια, μπορείς να τα ξεπεράσεις όλα αυτά".
"Γι'αυτό όλα έχουν να κάνουν με τον αντιδραστήρα... πως μπορεί να παράγεται τέτοια ισχύς εκεί... αφού αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε πως λειτουργούσε ο αντιδραστήρας... ότι είναι εξαιρετικά εξελιγμένη τεχνολογία, βέβαια, είναι ίσως ανέφικτη από εμάς αλλά μπορώ ήδη να την καταλάβω και σχεδόν μπορώ να οραματιστώ ότι κάποια μέρα ίσως την αντιγράψω..."
Ο αντιδραστήρας ύλης - αντιύλης Το καύσιμο, δηλαδή το στοιχείο 115 με ειδική μορφή τριγωνικής σφήνας, μόλις μπαίνει μέσα στο πάνω μέρος του αντιδραστήρα τον ενεργοποιεί άμεσα και αυτόματα. Μια ελάχιστη ποσότητα καυσίμου (223 gr) επαρκεί για αρκετές δεκαετίες λειτουργίας του αντιδραστήρα και εκλύει μέσω της αντίδρασης εξουδετέρωσης ύλης-αντιύλης τεράστια ποσά ενέργειας.
Όταν το στοιχείο 115 βομβαρδίζεται με πρωτόνια μέσα στον αντιδραστήρα που επιταχύνονται από ένα είδος επιταχυντή τύπου κύκλοτρον μέσα στην τετράγωνη πλάκα στο κάτω μέρος του αντιδραστήρα, μεταστοιχειώνεται σε στοιχείο 116, ένα στοιχείο που παράγει αντιύλη.
Ο αντιδραστήρας ύλης - αντιύλης Μέσα στον αντιδραστήρα, δημιουργείται άμεσα μια αντίδραση εξουδετέρωσης ανάμεσα σε ύλη και αντιύλη και παράγεται ένα τεράστιο ποσό ενέργειας με μορφή θερμότητας. Ηλεκτρική ισχύς από αυτήν την θερμότητα λόγω της αντίδρασης της εξουδετέρωσης ύλης και αντιύλης, παράγεται μέσα σε θερμοηλεκτρικές γεννήτριες στερεάς κατάστασης που βρίσκονται στο κάτω μέρος του αντιδραστήρα σε μια τετράγωνη πλάκα με διαγώνιο 45cm. Οι γεννήτριες έχουν απόδοση ουσιαστικά 100%.
Lazar: "Αυτό έγινε όταν ο συνάδελφος μου Barry ήταν έτοιμος να ενεργοποιήσει τον αντιδραστήρα... διατηρούσε το καύσιμο σε ένα δοχείο... και το έβγαλε με μια λαβίδα... ήταν τριγωνικό σε σχήμα και έβγαλε το καπάκι από τον αντιδραστήρα και έβαλε το στοιχείο... υπάρχει ένα άλλο κάλυμμα που βγαίνει, και το έβαλε μέσα στον πυργίσκο... ξανάβαλε το κάλυμμα και το σκέπασε με το καπάκι και ο αντιδραστήρας ενεργοποιήθηκε. Αμέσως μόλις το έβαζες μέσα, ενεργοποιούνταν. Και ήταν η πρώτη φορά που το είδα."
"Φυσικά μου έδωσε μια εξήγηση... έτσι λειτουργεί... αυτό είναι το καύσιμο, απ' όσο ξέρουμε, και... είχαν πολύ περισσότερο καύσιμο από εκείνη την ποσότητα... εάν ήταν σε ένα από τα σκάφη ή αλλού δεν ξέρω, αλλά είχαν πολύ περισσότερο απ' όσο ήταν απαραίτητο για να λειτουργήσει το σκάφος. Ενδιαφερόταν πολύ να υποκαταστήσουν με κάτι, εάν ήταν δυνατόν, αυτό το καύσιμο. Όχι μόνο να μάθουν πως λειτουργούσε ο αντιδραστήρας... αλλά να τον αντιγράψουν με γήϊνα υλικά. Ήθελαν κάτι απλό... ουσιαστικά φτιαγμένο με υλικά που είχαν."
"Οταν ενεργοποίησε τον αντιδραστήρα μου είπε, ακούμπησέ τον. Και αισθανόσουν... είναι περίπου σαν να είχες δύο μαγνήτες στο χέρι σου, αλλά χωρίς καθόλου μέταλλο... αισθανόσουν μια απωστική δύναμη... καθώς πλησίαζες το χέρι σου πιό κοντά σε αυτό, δεν μπορούσες να ακουμπήσεις τον μεταλλικό αντιδραστήρα... Δεν υπήρχε κανένας ήχος, πλήρης σιωπή, και δεν μπορούσες να το μετακινήσεις καθόλου... ήταν ουσιαστικά κλειδωμένο στον χρόνο και στον χώρο... ήταν απόλυτα αμετακίνητο... και μετά μπορούσες να αισθανθείς ότι το πεδίο ήταν σχεδόν ελαστικό στην κορυφή και τότε ήταν που ρίχναμε αντικείμενα επάνω εκεί και αναπηδούσαν... και έριξε μιά μπάλα του γκολφ στην κορυφή και αυτή αναπήδησε και χτύπησε ένα από τα πλακάκια της οροφής..."


Τα κύματα βαρύτητας - Οι βαρυτικοί ενισχυτές.

Σύμφωνα με έγγραφα που διάβασε ο Lazar στην μυστική βάση S4, οι δίσκοι πετάνε ενισχύοντας τα κύματα βαρύτητας. Η βαρύτητα είναι στην πραγματικότητα δύο κύματα, που προσδιορίζονται ως βαρύτητα Α και βαρύτητα Β. Η βαρύτητα Α βρίσκεται στο ατομικό επίπεδο. Δηλαδή, το κύμα βαρύτητας δεν εκτείνεται πέρα από τον μοριακό δεσμό εκτός από την περίπτωση του στοιχείου 115. Αυτή η ελάχιστη προέκταση του κύματος στο στοιχείο 115 επιτρέπει ώστε το κύμα να μπορεί να προσπελασθεί και να ενισχυθεί. Η τρέχουσα ονομασία της βαρύτητας Α είναι η γνωστή ισχυρή πυρηνική δύναμη.
Τομή του Αντιδραστήρα Το βαρυτικό κύμα που παράγεται από το στοιχείο 115 βρίσκεται μέσα στον σφαιρικό αντιδραστήρα. Συνδεδεμένος με αυτόν τον αντιδραστήρα από το επάνω μέρος είναι ένας διαφανής κυματοδηγός (σε μορφή σωλήνα που φτάνει μέχρι την οροφή του σκάφους) ο οποίος είναι συντονισμένος κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχει μια εύκολη διαδρομή την οποία να ακολουθήσει το κύμα. Το κύμα χρειάζεται λιγότερη προσπάθεια να καταβάλλει για να ταξιδέψει προς τα πάνω κατά μήκος του κυματοδηγού από το να πάει αλλού. Το κωνικό κάτω μέρος του κυματοδηγού ακουμπάει το πάνω μέρος του αντιδραστήρα, ενώ το πάνω μέρος του κυματοδηγού εκτείνεται έως την οροφή.
Τομή ενός Α.Τ.Ι.Α. Οι βαρυτικοί ενισχυτές είναι τρείς σωλήνες περίπου 60 εκατοστά σε διάμετρο και 120 εκατοστά σε μήκος. Είναι τοποθετημένοι σε τριγωνικό σχηματισμό κάτω από ένα ψευδο-δάπεδο και πάνω από το χαμηλότερο μέρος του σκάφους. Ο αντιδραστήρας είναι κεντραρισμένος ανάμεσα στους τρεις ενισχυτές γιατί το κύμα βρίσκεται επίσης στη βάση του αντδραστήρα. Ο αντιδραστήρας λειτουργεί σαν πομπός, παρόμοιος με ένα πηνίο Tesla, στο ότι κάθε ενισχυτής συντονίζεται ανεξάρτητα για να λειτουργήσει σαν ενισχυτικός δέκτης.
Τα τρεία βαρυτικά κύματα Το μόνο κινούμενο σημείο σε ολόκληρη την κατασκευή του δίσκου είναι η άρθρωση στο σημείο στήριξης των βαρυτικών ενισχυτών έτσι ώστε αυτοί να μπορούν να κινηθούν και να κατευθύνουν το βαρυτικό κύμα προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο καθένας από τους τρεις βαρυτικούς ενισχυτές παράγει το δικό του βαρυτικό κύμα, και ανάλογα με το πως είναι προσανατολισμένοι οι ενισχυτές, τα βαρυτικά κύματα μπορούν να εστιαστούν σε ένα σημείο ή να απλωθούν. Κάθε ενισχυτής μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα πάνω στην δική του άρθρωση.
Τα κύματα βαρύτητας έχουν πλάτος, μήκος κύματος και συχνότητα, όπως έχει οποιοδήποτε κύμα. Καθώς αυξάνεται το πλάτος, τα βαρυτικά κύματα λυγίζουν τον χώρο γύρω από τον δίσκο.

Το εξωτικό προωθητικό σύστημα του σκάφους.

Όταν ταξιδεύουν με σχετικά μικρές ταχύτητες κοντά σε ένα πλανήτη, και πάλι οι δίσκοι χρησιμοποιούν την βαρύτητα, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Τώρα οι δίσκοι ισορροπούν στα κύματα βαρύτητας και "πέφτουν" προς την κατεύθυνση που θέλουν να πάνε. Τα βαρυτικά κύματα από τον δίσκο εναλλάσονται σε φάση με την βαρύτητα του πλανήτη.
Μέγιστη παραμόρφωση Μέγιστη παραμόρφωση
Αν και οι δίσκοι είναι πιό ασταθείς σε αυτή την κατάσταση λειτουργίας, μπορούν όμως να πραγματοποιούν ελιγμούς που είναι πέρα από τις δυνατότητες των συμβατικών αεροσκαφών - όπως να κάνουν στροφές 90 μοιρών στιγμιαία και να επιταχύνουν εξαιρετικά γρήγορα. Οι επιβάτες που βρίσκονται μέσα στον δίσκο δεν αντιλαμβάνονται δυνάμεις G κατά την διάρκεια αυτών των ελιγμών.
Τα κύματα βρίσκονται σε διαρκή αλλαγή φάσης, που αλλάζει τον προσανατολισμό και το επίπεδο του κύματος από 0 σε 180 μοίρες, επομένως εναλλάσσοντας την έλξη ή απώθηση του κύματος.
Διαμόρφωση Όμικρον Διαμόρφωση Όμικρον
Όταν ένας δίσκος λειτουργεί με έναν μόνο ενισχυτή, στέκεται πάνω σε ένα "έδρανο" βαρύτητας και λέγεται ότι λειτουργεί τότε σε "διαμόρφωση όμικρον". Σε αυτήν την διαμόρφωση, οι υπόλοιποι δύο ενισχυτές είναι αποδεσμευμένοι για άλλες χρήσεις - όπως να συλλέγουν αντικείμενα.
Διαμόρφωση Δέλτα Στην "διαμόρφωση δέλτα", οι δίσκοι λειτουργούν συγχρόνως και με τους τρεις ενισχυτές. Αυτή η διαμόρφωση χρησιμοποιείται στο διάστημα για ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Στο διάστημα, ο δίσκος κλίνει με τέτοιο τρόπο ώστε οι βαρυτικοί ενισχυτές να εστιάζονται εκεί όπου κατευθύνεται ο δίσκος και το προωθητικό σύστημα τίθεται σε λειτουργία ενισχύοντας τα βαρυτικά κύματα που είναι εκτός φάσεως με την βαρύτητα της γης. Τα ενισχυμένα κύματα βαρύτητας παραμορφώνουν τον χωρόχρονο.
Διαμόρφωση Δέλτα Το βαρυτικό πεδίο που παράγει ο δίσκος μπορεί να παραμορφώσει τον χωρόχρονο και επομένως την απόσταση ανάμεσα στο σημείο Α που βρίσκεται αρχικά και στο σημείο Β που θέλει να πάει. Μπορεί μετά να μετακινηθεί στο σημείο που θέλει να πάει, και μετά να σταματήσει να παράγει το βαρυτικό πεδίο... επιτρέποντας στον χωρόχρονο να επανέλθει στην φυσιολογική του μορφή.
Ο δίσκος στρεβλώνει τον χωρόχρονο Με δυό λόγια, ο δίσκος στρεβλώνει τον χωρόχρονο, προσκολλάται στην στρέβλωση αυτή και επαναφέρει απότομα τον χωρόχρονο στην αρχική του μορφή. Με αυτό τον τρόπο, οι επιβάτες του δίσκου μπορούν να ταξιδέψουν τεράστιες αποστάσεις με ελάχιστη γραμμική μετακίνηση και έτσι η παραμόρφωση του χωρόχρονου μεταφράζεται σε μειωμένη απόσταση.

Ο δίσκος παραβιάζει το όριο της ταχύτητας του φωτός;

Το ότι η βαρύτητα παραμορφώνει ή στρεβλώνει τον χώρο είναι ήδη γνωστό στην συμβατική φυσική. Γι' αυτό οι αστρονόμοι, σε ορισμένες θέσεις κατα την διάρκεια μιας έκλειψης, μπορούν να δουν αστέρες που είναι ακριβώς πίσω από τον ήλιο (η βαρύτητα του ηλίου προκαλεί το φως του αστέρα να λυγίσει γύρω από τον ήλιο).
Η βαρύτητα παραμορφώνει ή στρεβλώνει τον χώρο Το ότι η βαρύτητα παραμορφώνει τον χρόνο είναι επίσης γνωστό. Για παράδειγμα, εάν εσύ και κάποιος φίλος έχετε ατομικά ρολόγια συγχρονισμένα μεταξύ τους και ο φίλος σου ανεβαίνει σε ένα βουνό ή σε ένα αεροπλάνο, τα ρολόγια θα είναι ασυγχρόνιστα όταν ο φίλος σου επιστρέψει (το ρολόϊ σου βρίσκεται σε ένα ισχυρότερο βαρυτικό πεδίο).
Η ταχύτητα u ορίζεται σαν η απόσταση s δια του χρόνου t. Και εφόσον οι δίσκοι λειτουργούν στρεβλώνοντας τον ίδιο τον χώρο και τον ίδιο τον χρόνο ένας πιο πολύπλοκος τύπος από τον u=s/t χρειάζεται για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει. Δεν είναι ακριβές ότι οι δίσκοι παραβιάζουν τον περίφημο κανόνα του Einstein ότι τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Είναι πιό ακριβές να πούμε ότι οι δίσκοι παρακάμπτουν αυτόν τον κανόνα τελείως.
Ο Einstein πέθανε προσπαθώντας να καταλάβει την βαρύτητα. Σύμφωνα με τον Lazar, η βαρύτητα διαδίδεται στιγμιαία. Η βαρύτητα είναι στην πραγματικότητα δύο κύματα, που προσδιορίζονται ως βαρύτητα Α και βαρύτητα Β. Η βαρύτητα Α βρίσκεται στο ατομικό επίπεδο (είναι η ισχυρή πυρηνική δύναμη), ενώ η βαρύτητα Β είναι η μακροσκοπική βαρύτητα που ξέρουμε.

Ανησυχητικά συμπεράσματα...

Από τα λεγόμενα του Bob Lazar, αλλά και από πάμπολλες άλλες συγκλίνουσες πληροφορίες και ενδείξεις προκύπτει ότι υπήρξε (και υπάρχει;) κάποιου είδους "συνεργασία" αυτών των όντων με άκρως απόρρητες και μυστικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ (και ίσως και αλλού) που φαίνονται να είναι πρόθυμες να ανταλλάξουν τα μυστικά των εξαιρετικά προηγμένων εξωγήϊνων τεχνολογιών με παραχωρήσεις και δευκολύνσεις που ίσως αποβούν καθοριστικές και μοιραίες για το μέλλον του ανθρώπινου γένους...
Lazar: "Λέω την αλήθεια. Προσπάθησα να το αποδείξω. Αυτό που γίνεται εκεί μπορεί να είναι το πιο σημαντικό γεγονός της Ιστορίας. Μιλάμε για επαφή, φυσική επαφή και αποδείξεις από έναν άλλο πλανήτη, ένα άλλο σύστημα, μια άλλη διάνοια. Αυτό πρέπει να είναι το πιό μεγάλο γεγονός στην Ιστορία."

mistiria com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου