Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Ένας ο Θεός, ένας ο περιούσιος λαός κι ένας ο τραπεζίτης του.


Ένας Θεός , ένας ο ( περιούσιος) λαός, και ένας ο τραπεζίτης του! Όπως λέγαμε, Ein Volk, ein Reich, ein Fόhrer! Η γλώσσα άλλωστε δεν έχει καμιά σημασία. Θα γίνει μια και παγκόσμια. Οι τραπεζίτες θα ανατρέψουν την τιμωρία της Βαβέλ, και θα γίνουμε ξανά, όλοι, παιδιά (πελάτες), του ίδιου, του μοναδικού, και αληθινού Τραπεζίτη.
Η κρίση, που ανατρέπει πλέον τα πάντα στο διάβα της, επιβάλλει στην Ολιγαρχία των Τραπεζιτών, τη λήψη έκτακτων μέτρων. Άλλωστε οι τράπεζες στην Αγγλία έχουν χρεοκοπήσει. Επομένως εκηρύχθη ο στρατιωτικός νόμος, και το διάταγμα υπέγραψε, πρώτος, ο «καγκελάριος» Γκόρντον Μπράουν, αφού άλλωστε η δική του κυβέρνηση συγκάλεσε τη « διάσκεψη του Λονδίνου» για τον αντισημιτισμό.



Η διάσκεψη, οργανώθηκε εσπευσμένα από την κυβέρνηση του κ. Μπράουν, σαν απάντηση στην διάσκεψη του ΟΗΕ "για τον ρατσισμό" στο Ντάρμπαν, στην οποία, η Νέα Διακυβέρνηση Ροκφέλερ-Ομπάμα, ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει, επειδή το προσχέδιο της διακήρυξης «στοχοποιεί» το Ισραήλ». Αμερικανοί διπλωμάτες μάλιστα ταξίδεψαν στη Γενεύη για να «προωθήσουν προτάσεις για την σύνταξη νέου προσχεδίου, το οποίο θα αντικαταστήσει το επίμαχο κείμενο».
Η βρετανική κυβέρνηση, έκανε αυτό που της αναλογεί, (όπως είπε ό Τζο στο Μόναχο), και μάζεψε 125 κοινοβουλευτικούς, από 40 χώρες (κυρίως Εβραίους και «Ντονμέδες-εβραίους»). Το ενδιαφέρον είναι, ότι από τους 125 που υπέγραψαν, ανακοίνωσαν περίπου 30 ονόματα. Τους άλλους τους περιφρούρησαν. Ο στόχος της διάσκεψης και της διακήρυξης, του Λονδίνου, είναι να ασκηθεί εκβιασμός, και να τρομοκρατηθούν οι κυβερνήσεις, που υποστήριξαν το προσχέδιο της διάσκεψης του Ντάρμπαν. Η διακήρυξη καλεί και την Ε.Ε. "να αντιμετωπίσει το ζήτημα".
Η «φασαρία» με τον καθολικό επίσκοπο Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον, του «αρνητή του Ολοκαυτώματος», με την οποία μας «έπρηξαν», τα διεθνή αλλά και ελληνικά μέσα ενημερώσεως, ήταν το επικοινωνιακό «κόλπο», για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου στη διάσκεψη, και να νομιμοποιήσουν πολιτικά, την αναγκαιότητα, της πρωτοβουλίας του Μπράουν.
Ο «παγκοσμίως στρατιωτικός νόμος», που κήρυξε ο Μπράουν, καλεί τα κοινοβούλια, «να εκθέτουν τις προκλήσεις και να απομονώνουν τους πολιτικούς φορείς που καλλιεργούν το μίσος κατά των Εβραίων και στοχοποιούν το κράτος του Ισραήλ», και καλεί τις κυβερνήσεις να καταγγέλουν κάθε ξένο ηγέτη, πολιτικό ή δημόσιο πρόσωπο που αρνείται, υποβαθμίζει ή απαξιώνει το Ολοκαύτωμα και να ενθαρρύνουν την κοινωνία των πολιτών στην ανοικτή καταδίκη αυτού του φαινομένου». Για το «φαινόμενο» των «περιούσιων τραπεζιτών», η διακήρυξη δεν λέει τίποτα και επομένως θα συνεχίσουν να τους χορηγούν δισεκατομμύρια από το δικό μας αίμα, και τον ιδρώτα αυτών που εργάζονται.
Το σημερινό «Ολοκαύτωμα», του ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων, που πεθαίνει από την πείνα, και το «Ολοκαύτωμα» των εκατομμυρίων ανέργων, που προκάλεσαν οι τραπεζίτες, δεν περιλαμβάνεται στην «Διακήρυξη του Λονδίνου». Όπως δεν περιλαμβάνεται, η καταδίκη της ολοκληρωτικής θεωρίας του «περιούσιου λαού», ενώ δεν απομονώνονται επίσης, οι δολοφόνοι-πολιτικοί, όπως ο φασίστας Νετανιάχου.
Η «Διακήρυξη του Λονδίνου», καλεί τα Ηνωμένα Έθνη, να επιβάλλουν εκ νέου στις χώρες-μέλη τη δέσμευση, στις αρχές της μνήμης του Ολοκαυτώματος, που περιλαμβάνει ειδικές και στοχοθετημένες πολιτικές, για την εξάλειψη της άρνησής του, ενώ προτείνει και ανάληψη δράσης στην εκπαίδευση αλλά και για την κοινή γνώμη».


Η νέα, παγκόσμια, Gestapo, θα κάνει «διώξεις για το αντισημιτικό μίσος που εκφράζεται μέσω του Διαδικτύου»,

και οι πελάτες θα χρηματοδοτούν (υποχρεωτικά) την πλύση
 εγκεφάλου της νέας γενιάς μέσω «εκπαιδευτικών προγραμμάτων για το Ολοκαύτωμα».

Όσοι γράψαμε, ότι οι σφαίρες και οι βόμβες του ισραηλινού στρατού σκότωσαν παιδιά και γυναίκες στην Γάζα, έχουμε ήδη κλείσει θέση για το νέο Νταχάου.
Από δω και στο εξής, «τα παιδιά έμπαιναν μπροστά από τις σφαίρες», όπως έλεγαν οι μαθητές του «συνταγματάρχη- καθηγητή- επικοινωνιολόγου» Γκιλμπόα.
63 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, κανένας δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό των νεκρών του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Τα νούμερα είναι τρελά. Ξεκινάνε από τα 60 εκ. και φθάνουν τα 80 εκ. Εξαρτάται από το ποιούς νεκρούς μετράς.
Ένας πολύ χονδρικός υπολογισμός δίνει 25 εκατομμύρια στρατιώτες και 45 εκατομμύρια πολίτες. Σύνολο 70 εκατομμύρια. Οι υπολογισμοί όμως, για τις απώλειες των αμάχων στην Ανατολή, (ιδίως στην Κίνα) γίνονται στατιστικά. Η πραγματικότητα μπορεί να ήταν ακόμη χειρότερη.


Η πολιτική της εξόντωσης των πληθυσμών, που δεν ήταν Άρειοι δεν αφορούσε μόνο στους Εβραίους.
Ωστόσο, το 99% των πληροφοριών που διαβάζουμε, μας λένε ότι, το «Ολοκαύτωμα», ήταν η πολιτική της εξόντωσης των Εβραίων στα πλαίσια της « τελικής λύσης».
Η εβραϊκή προπαγάνδα έχει μετρήσει σχεδόν επακριβώς τους δικούς της νεκρούς. 5.993.900 από τους 8.861.800 Εβραίους που ζούσαν στην Ευρώπη.
Οι Ρομά δεν ήταν το ίδιο προσεκτικοί με τους αριθμούς. Οι δικές τους απώλειες ήταν από 500.000 -1.500.000 (Romani Archives and Documentation Center at the University of Texas at Austin). Τα «τάγματα» των Εβραίων προπαγανδιστών όμως (Michael Berenbaum), τους κατεβάζουν στις 220.000.
Η σημερινή Ρωσία και η Ουκρανία μαζί, έχασαν 10.250.000 στρατιώτες, και 15.000.000 πολίτες. Στη Λευκορωσία τα θύματα ήταν 2.230.000, 3.500.000 εκ. αιχμάλωτοι πολέμου του σοβιετικού στρατού, πέθαναν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Αντίθετα από τους 231,000 αγγλοαμερικανούς πέθαναν μόλις 8.300...
Στην Γιουγκοσλαβία, οι απώλειες έφθασαν το 1.200.000. 600.000 ήταν οι Σέρβοι άμαχοι που εξοντώθηκαν, στην κατοχή. 400.000 περίπου, ήταν και οι απώλειες του άμαχου πληθυσμού της Ελλάδας. 30.000, ήταν οι στρατιώτες, που είτε έπεσαν στο μέτωπο, είτε απεβίωσαν στο νοσοκομείο, από τα τραύματά τους και τα κρυοπαγήματα.
Οι άμαχοι που σκοτώθηκαν στη Γερμανία υπολογίζονται σε 2.900.000.


Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, αυτοί που θέλουν να ξεπεράσουν τα έθνη, στον «λογαριασμό» του ολοκαυτώματος κάνουν το εντελώς αντίθετο.

Το αίμα και η ψυχή, των Ρομά και των Σλάβων, έχουν διαφορετική αξία, από την ψυχή των Εβραίων.

Αλλωστε ένας είναι ο «περιούσιος λαός».

Για όσο λοιπόν, μπορούμε ελεύθερα να μιλάμε, θέλω να επισημάνω τα ακόλουθα την ιστορικά περιστατικά.
- Το κίνημα των νέο-Τούρκων, (Jφn Tόrkler), ήταν πραξικόπημα των (Dφnmeh) «Ντονμέδων»- Εβραίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι, Ahmet Riza, Abdullah Cevdet, Osman Hamdi Bey, Yusuf Akηura ,Agah Efendi Marcel Samuel Raphael Cohen -Tekin Alp, «ο πατέρας της ιδελογίας του Παντουρκισμού», Mehmed Cavid Bey, Talat Pasha, (που οργάνωσε τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων), ο Emmanuel Carasso Efendi, ο Nuri Bey, ο 0smail Enver Beyefendi (Enver Pasha), και φυσικά ο Κεμάλ, ήταν όλοι Εβραίοι «Ντονμέδες»- (Dφnmeh).
Από το 1908 ως το 1915, οι νέο-Τούρκοι -«Ντονμέδες», εξοντώσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, 1 εκ. ανθρώπους. Από το 1915 ως το 1923 άλλα 2,5.
Για αυτά τα ολοκαύτωματα γιατί δεν μιλάει κανείς;
- Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ερντογάν είναι Dφnmeh, όπως και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγκ, όπως και ο προηγούμενος Yasar Bόyόkanit, όπως και ο Ντενκτάς στην Κύπρο. Επομένως, μήπως υπάρχει θέμα επιθετικότητας των Dφnmeh κατά της Ελλάδος;


Η γενοκτονία συνεχίζεται;

- Οι Σεφαραντίμ, στην Ισπανία χαιρέτησαν τους Άραβες ως θρησκευτικούς αδελφούς, και απελευθερωτές και τους βοήθησαν στην κατάκτηση των πόλεων.
Ως απονομή των υπηρεσιών τους, έλαβαν την προσωπική τους ελευθερία, απολάμβαναν πλήρη πολιτικά δικαιώματα και μπορούσαν να ζουν σύμφωνα με τη Νομοθεσία τους. Αν και η συμμετοχή τους ήτανε μόλις ένα τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού, ανήκον διαμέσου των εμπορικών συναλλαγών, (κυρίως δουλέμποροι και τοκογλύφοι) στις ισχυρές οικονομικά ομάδες στην Ισπανία .
Για τον λόγο αυτό τους έδιωξαν. Και για το λόγο αυτό έγιναν δεκτοί στην Οθωμανική αυτοκρατορία. - Ο Ραούλ Βάλλενμπεργκ, δεν ήταν Σουηδός και δεν ήταν διπλωμάτης.
 Ήταν έμπορος εβραϊκής καταγωγής, με διπλωματικό διαβατήριο, που εκπροσώπους εταιρία εβραϊκών συμφερόντων, και έκανε δουλειές με τον Χίτλερ.
Ο Ροκφέλερ είχε τραπεζικές συναλλαγές, με τη ναζιστική Γερμανία ως το 1943, και δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι Ρότσιλντ, χρηματοδότησαν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, και δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τέλος, ο Άντολφ Άιχμαν (Adolf Eichmann), ήταν και αυτός εβραϊκής καταγωγής, γι' αυτό του έκλεισαν τα μικρόφωνα, στην απολογία του. Σπύρος Χατζάρας
ΑΠΟ:http://kostasxan.blogspot.com/2009/02/blog-post_1616.html
κρισαιον

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου