Το Πάσχα του 2004 μεταδόθηκε από τον ελληνικό
Τηλεοπτικό Σταθμό «Βουλή» ένα ντοκιμαντέρ για την δίκη του Ιησού Χριστού «Die Jesus Verschvöerung», παραγωγής ZDF 2002.
Από αυτό το ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία γύρω από
την ιστορικότητα των Ευαγγελίων.
Die Jesus Verschvöerung |
|
Die Jesus Verschvöerung (Πηγή:
Τηλεοπτικός Σταθμός Βουλή)
|
Ein Film Von Jens- Peter Behrend (Πηγή:
Τηλεοπτικός Σταθμός Βουλή)
|
Ο Χριστός και οι Εσσαίοι |
|
Βίντεο: Μέγεθος: 190Kb. Διάρκεια:
55΄΄ . Ο Χριστός σίγουρα δεν ήταν Εσσαίος, ούτε είχε έρθει ποτέ.
(Πηγή: Die Jesus Verschvöerung, Τηλεοπτικός Σταθμός
Βουλή)
|
|
Η ΠΙΝΑΚΙΔΑ Ι.Ν.Β.Ι. (TITULUS CRUCIS) του ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ όπως βρέθηκε από την ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η πινακίδα, αν
και αυθεντική όσο αφορά την γραφή, αποδείχθηκε δια μέσω της
χρονολογήσεως του άνθρακα 12 (C12), πως είναι του 980 - 1146 μ.Χ. και
υποστηρίζεται η πιθανότητα πως είναι αντίγραφο της αυθεντικής.
Περισσότερα στο πανεπιστημιακό άρθρο TITULUS_CRUCIS.pdf
και κάτωθι. (Πηγή: www.bibleinterp.com/articles/titlus.pdf)
Thursday, September 18, 2003
Stephen Goranson reports on the Xtalk list on the
following article: Francesco Bella and Carlo Azzi, "14C Dating of the
'Titulus Crucis,'" Radiocarbon [journal] v.44 n.3 (2002 [received 2003])
685-9. Apparently they report on radiocarbon dating of the walnut wood
relic in Rome, thought by some to be the tablet from the cross of Jesus
Christ: it has a 2-sigma date range of 980 to 1146 AD.
Also according to Goranson, they refer to another
publication which discusses the possibility that this tablet is a copy
of the original: Rigato, ML. 2002. Il Titolo della Croce di Gesu.
Confronto tra i Vangeli e la Tavoletta--Reliquia della Basilica Eleniana
a Rome. Dottorato nella Facolta di Teologia. Pontificia Universita
Gregoriana. Roma. (Πηγή: http://ntgateway.com/weblog/2003/09/14c-titulus-crucis-dating-medieval.html)
Βίντεο: Μέγεθος: 463 Kb .
Διάρκεια: 2΄ 49΄΄ . Το ξύλο (Ι.Ν.Β.Ι.) αυτό δεν
ήταν κίβδηλο (Πηγή:
Die Jesus Verschvöerung, Τηλεοπτικός Σταθμός Βουλή)
|
Το μοναδικό μέχρι σήμερα
τεκμήριο που διασώζεται (Πηγή: Die Jesus Verschvöerung, Τηλεοπτικός Σταθμός Βουλή)
|
Η πέτρινη πλάκα πίσω από την οποία βρέθηκε το
μολύβδινο κιβώτιο, μέσα στο οποίο υπήρχε ένα τμήμα από την επιγραφή του Σταυρού
του Ιησού. (Πηγή: Κωνσταντίνος Σ. Χατζηελευθερίου, Πού
βρίσκεται ο Σταυρός του Ιησού, Περιοδικό Απαγορευμένη Ιστορία, τεύχος 3, σελ.
32)
Η «Επιγραφή»
Την 1η Φεβρουαρίου του 1492 έγινε μια
συγκλονιστική ανακάλυψη στην αρχαία πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κατά
τη διάρκεια αποκατάστασης μίας τοιχογραφίας, στην οποία εικονίζεται η εύρεση του
Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη, βρέθηκε πίσω από αυτήν μία πέτρινη πλάκα,
στην οποία ήταν χαραγμένη η επιγραφή «TITULUS CRUCIS».
Οι εργάτες αφαίρεσαν την πλάκα και
ανακάλυψαν μία κόγχη, εντός της οποίας υπήρχε ένα μολύβδινο κιβώτιο, σφραγισμένο
από τον Αρχιεπίσκοπο της Μπολόνια καρδινάλιο Γεράρδο, τον μετέπειτα Πάπα Φωτεινό
Β΄ (1144-1145), πάνω στο οποίο υπήρχε μία επιγραφή, η οποία πιστοποιούσε το
περιεχόμενο του. Μέσα σε αυτό υπήρχε ένα τεμάχιο της εγχάρακτης πινακίδας από το
Σταυρό του Ιησού.
Το τεμάχιο ήταν από ξύλο καρυδιάς, είχε
πλάτος 25,3 εκατοστά, ύψος 14, πάχος 2,6 και ζύγιζε 687 γραμμάρια, που σημαίνει
ότι οι διαστάσεις ολόκληρης της πινακίδας πρέπει να ήταν περίπου 60 εκατοστά
πλάτος και 21 ύψος. Αρχικά ήταν βαμμένη άσπρη και το χρώμα των γραμμάτων ήταν
μάλλον βαθύ κόκκινο, με τα γράμματα χαραγμένα από τα δεξιά προς τα αριστερά,
σύμφωνα με τον εβραϊκό τρόπο γραφής. Παρ’ όλη τη μεγάλη φθορά, την οποίαν είχε
υποστεί προϊόντος του χρόνου, ήταν δυνατόν να διαβαστούν η δεύτερη και η τρίτη
λέξη, ενώ η πρώτη σχεδόν αδύνατον.
Το τεμάχιο από την επιγραφή της θανατικής ποινής
του Ιησού μέσα στην ασημένια θήκη, το οποίο εκτίθεται στο ναό του Αγίου Σταυρού
στην Ρώμη. (Πηγή: Κωνσταντίνος Σ. Χατζηελευθερίου, Πού
βρίσκεται ο Σταυρός του Ιησού, Περιοδικό Απαγορευμένη Ιστορία, τεύχος 3, σελ.
32)
Είναι η Επιγραφή Γνήσια;
Ωστόσο, αυτή η, εκ πρώτης όψεως, εκπληκτική
ανακάλυψη, εγείρει κάποια σοβαρά ερωτήματα, όσον αφορά στη γνησιότητα της εν
λόγω επιγραφής. Υπάρχουν μαρτυρίες για την ύπαρξη τέτοιας επιγραφής; Εκτός από
τις αναφορές των προαναφερθέντων εκκλησιαστικών συγγραφέων για την ανακάλυψη,
μαζί με το Σταυρό του Ιησού, της επιγραφής με την αιτία της θανατικής Του
καταδίκης, υπάρχουν και δύο μαρτυρίες για την ύπαρξη της τον 4ο αιώνα μ.Χ. Η
πρώτη προέρχεται από τον ανώνυμο «προσκυνητή του Μπορντώ», ένα Χριστιανό από τη
Γαλλία, ο οποίος επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ το 333 μ.Χ. και η δεύτερη από την
Αιθέρια, μία Χριστιανή από την Ισπανία, η οποία επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους
το 382 μ.Χ.
Πώς όμως βρέθηκε το υπό εξέταση τεμάχιο στη
Ρώμη; Σύμφωνα με τον Ρουφίνο και τον Θεοδώρητο Κύρου, η αυτοκράτειρα Ελένη, αφού
βρήκε το Σταυρό του Χριστού, αφαίρεσε δύο κομμάτια. Το πρώτο το έστειλε στο γιο
της στην Κωνσταντινούπολη και το δεύτερο το πήρε μαζί της στη βασιλική της
κατοικία στη Ρώμη. Το ότι δεν γίνεται ξεχωριστή αναφορά για την αφαίρεση του
επίμαχου τεμαχίου από την επιγραφή του Σταυρού, αυτό συνέβη κατά πάσα
πιθανότητα, επειδή Σταυρός και επιγραφή θεωρούνταν ως ένα πράγμα. Μετά το θάνατο
της Ελένης, κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 4ου αιώνα μ.Χ., η μεγαλύτερη
αίθουσα του παλατιού της μετετράπη οε χριστιανικό ναό, ο οποίος έλαβε την
ονομασία «Ιερουσαλήμ». Μάλιστα, ο επίσκοπος Μεδιολάνων (374-397 μ.Χ.) Αμβρόσιος
αναφέρει την ύπαρξη του επίμαχου τεμαχίου στη Ρώμη, πράγμα που, αν συνδυαστεί με
τις μαρτυρίες των δύο προαναφερθέντων προσκυνητών και τις αναφορές των δύο
εκκλησιαστικών συγγραφέων, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όντως αφαιρέθηκε ένα
κομμάτι από την αρχική επιγραφή, η οποία χάθηκε μαζί με το Σταυρό στη μάχη του
Χατίν.
Στην εκκλησία αυτή και πιο συγκεκριμένα στο
παρεκκλήσιο της Αγίας Ελένης, τοποθετήθηκε το τεμάχιο από την επιγραφή της
θανατικής καταδίκης του Ιησού. Οι ιερείς του ναού έκρυψαν το κομμάτι αυτό το 455
μ.Χ., φοβούμενοι πιθανή καταστροφή του από επιδρομές των
Βησιγότθων. Το ίδιο τεμάχιο
ξανακρύφτηκε, αυτή τη φορά για άγνωστο λόγο, το πρώτο μισό του 11ου αιώνα, από
τον προαναφερθέντα καρδινάλιο Γεράρδο και ανακαλύφθηκε κατά τύχη το 1492. Από το
1520 έως το 1930, η επιγραφή παρέμεινε στο ναό του Αγίου Σταυρού (πρώην
Ιερουσαλήμ). Το 1930 κτίστηκε δίπλα σ’ αυτόν ένα παρεκκλήσιο προς τιμήν της
Αγίας Ελένης, και από τότε έως σήμερα η επιγραφή φυλάσσεται εκεί.
Ερωτήματα για το Περιεχόμενο της
Επιγραφής
Εκτός όμως από τα παραπάνω ερωτήματα για
την παρουσία και διαδρομή της επιγραφής στο διάβα της ιστορίας, υπάρχουν και
κάποια ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με το περιεχόμενο της. θα μπορούσαμε να
ισχυριστούμε ότι οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα βαρύνουν περισσότερο, όσον
αφορά τη γνησιότητα της. Όπως ήδη είπαμε, στην επιγραφή υπάρχουν τρεις σειρές
από γράμματα, η μία κάτω από την άλλη. Η πρώτη είναι τόσο πολύ κατεστραμμένη,
που μόνο έξι, ίσως επτά, απολήξεις γραμμάτων έχουν διασωθεί. Αν και έχουν
προταθεί κατά καιρούς διάφορες θεωρίες, όπως των καθηγητών Γκέρχαρντ Κρολλ (Αραμαϊκή),
Σαλόμ Μπεν Χορίν (Εβραϊκή) και Κάρστεν Πίτερ Τίεντε (Εβραϊκή), η
γλώσσα και το περιεχόμενο της πρώτης γραμμής
καλύπτονται μέχρι σήμερα από ένα πέπλο αβεβαιότητας. Συνεχίζοντας στη δεύτερη
(Ελληνική) και την τρίτη (Λατινική) γραμμή παρατηρούμε ότι και αυτές είναι
γραμμένες από δεξιά προς τ’ αριστερά, κάτι εντελώς φυσιολογικό για την πρώτη
γραμμή, όχι όμως γι’ αυτές τις δύο. Όπως και για την προηγούμενη, έτσι και γι’
αυτήν δεν υπάρχει μία πειστική απάντηση. Ο καθηγητής Κ. Π. Τίεντε ερμήνευσε το
γεγονός αυτό ως ένα λάθος του Εβραίου γραφέα, ο οποίος δεν ήξερε Ελληνικά και
Λατινικά, αλλά γνωρίζοντας το ελληνικό και λατινικό αλφάβητο, έγραψε με τον
εβραϊκό τρόπο (από δεξιά προς τ’ αριστερά) αυτά που του υπαγόρευσαν στις δύο
προαναφερθείσες γλώσσες. Στη δεύτερη σειρά διαβάζουμε «ΝΑΖΑΡΕΝΟΥΣ
Β[ΑΣΙΛΕΥΣ]», το οποίο έρχεται σε συμφωνία με τη μαρτυρία του κατά Ιωάννην
Ευαγγελίου (κεφ. 19, στιχ. 19) «ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ
ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ». Σ’ αυτό όμως διασώζεται ο λεκτικός τύπος «ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ» και
όχι ο προαναφερθείς. Η λύση γι’ αυτό το πρόβλημα, βρίσκεται στην επόμενη σειρά,
η οποία είναι γραμμένη στα Λατινικά και έχει ως εξής: «ΝΑΖΑRINUS
RΕ[Χ]». Σύμφωνα με τον καθηγητή Κ. Π. Τίεντε
πρόκειται για κλασική περίπτωση μεταγραφής, δηλαδή ο γραφέας δεν μετέφρασε αλλά
μετέγραφε στα Ελληνικά από τα Λατινικά το επίθετο, το οποίο δήλωνε τον τόπο
καταγωγής του Ιησού.
Και οι Αμφισβητήσεις Συνεχίζονται...
Αν και οι απαντήσεις οι οποίες δόθηκαν,
μπορεί να μην πείθουν τον καλόπιστο αναγνώστη, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε τα
παρακάτω. Εάν η αυτοκράτειρα Ελένη ή κάποιος εκκλησιαστικός αξιωματούχος στο
Μεσαίωνα, διέταξε να κατασκευάσουν ένα (αντίγραφο της επιγραφής με την αιτία της
θανατικής καταδίκης του Ιησού, τότε θα προσπαθούσε να το κατασκευάσει με τέτοιο
τρόπο, ώστε να μην αμφισβητηθεί η αυθεντικότητα του. Όπως όμως
διαπιστώσαμε, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με την επίμαχη επιγραφή, στην οποία
μάλιστα παρατηρείται το ακριβώς αντίθετο: είναι γεμάτη από δυσεπίλυτους
γρίφους. Ένα άλλο το οποίο πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας είναι το ότι
ενώ σε εκατοντάδες μέρη εκκλησιαστικές κοινότητες ή ιδιώτες υποστηρίζουν ότι
έχουν ένα τεμάχιο από το Σταυρό του Ιησού, μόνο σε ένα μέρος στον κόσμο, στην
εκκλησία του Αγίου Σταυρού στη Ρώμη, ισχυρίζονται ότι έχουν ένα μέρος από την
ιερή επιγραφή. Τρίτο και τελευταίο είναι το γεγονός ότι ο τρόπος γραφής της
επιγραφής, είναι ίδιος με επιγραφές, οι οποίες έχουν γραφεί τον 1ο αιώνα μ.Χ.
Μέχρι το Βατικανό να δώσει την άδεια να
εξεταστεί η επίμαχη επιγραφή από ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες, όπως συνέβη
στην περίπτωση της «Σινδόνης του Τορίνο», το
αμφιλεγόμενης αξίας ξύλινο τεμάχιο, το οποίο φυλάσσεται από το τάγμα των
Κινστερσιανών μοναχών σε μία ασημένια θήκη, δωρεά του δικτάτορα της Ιταλίας
Μπενίτο Μουσολίνι, θ’ αμφισβητείται, αποτελώντας άλλο ένα σημείο αντιλεγόμενο,
όπως άλλωστε συμβαίνει και με Αυτόν, στο Σταυρό του οποίου τοποθετήθηκε η
επιγραφή πριν από δύο χιλιάδες χρόνια.
Βιβλιογραφία
01. Stephan Borgehammar, How the Holly Cross was
Found: From Event to Medieval Legend, Stockholm, 1991
02. Jan Willem Driijvers, Helena Augusta: The
Mother of Constantine the Great and the Legend of Her Finding of the True Cross,
Leiden, Brill, 1992
Ο Κωνσταντίνος Χατζηελευθερίου είναι πτυχιούχος
της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.
Διδάσκει στην ιδιωτική Μέση Εκπαίδευση και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στον
περιοδικό τύπο.
Πηγή: Κωνσταντίνος Σ. Χατζηελευθερίου, Πού
βρίσκεται ο Σταυρός του Ιησού, Περιοδικό Απαγορευμένη Ιστορία, τεύχος 3,
σσ.30-32
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΙΝΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου