ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!...Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Ο άγνωστος Αριστοτέλης!..

Οι αποκαλύψεις για τον μεγάλο Σταγειρίτη φιλόσοφο, για τον οποίον νεότερες επιστημονικές έρευνες περνούν ένα άλλο μήνυμα, δεδομένου ότι ο Αριστοτέλης,   ενδεχομένως, ήταν πρόδρομος της Θεωρίας της Σχετικότητος – και όχι μόνον!…

Μία πολύ εντυπωσιακή αποκάλυψη που έχει να κάνη με την Θεωρία της Σχετικότητος, έχουμε καταχωρήσει μέσα στο έργο μας: «Πού βρίσκονται τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα» και ο γράφων δεν είναι φυσικομαθηματικός, αφήνουμε ορισμένους ειδικούς να μιήσουν, διατυπώνοντας μια δική τους άποψη, που μπορεί κανείς να την υιοθετήσει ή απορρίψει:

«Το όνομα Einstein, για όλους σχεδόν, είναι συνώνυμο με την υπερευφυΐα, τη με­γαλοφυία και τις μεγάλες ανακαλύψεις του πνεύματος.

Ο Einstein ωστόσο, ένας φτωχός μετανάστης, εβραϊκής καταγωγής, υπήρξε μέ­τριος μαθητής και κακός φοιτητής, που τελικά βρήκε δουλειά σε ένα γραφείο ευρεσιτεχνιών, όπου βέβαια δε δούλευε σαν φυσικός και λέγεται μάλιστα ότι παρέδιδε κατ' οίκον μαθήματα μουσικής για να βγάζει τα προς το ζειν.
Ξαφνικά, το 1905 παρουσίασε την «ειδική θεωρία της σχετικότητας» η οποία έδι­νε απαντήσεις σε ερωτήματα φυσικής που ακόμη ουσιαστικά δεν είχαν τεθεί.
Πολύ απλά αν σας τα πω, η «ειδική θεωρία της σχετικότητας» λέει ότι:
1. Οι νόμοι της φύσης ισχύουν οι ίδιοι παντού σε όλο το σύμπαν.
2. Η ταχύτητα με την οποία το φως διαδίδεται είναι η ίδια παντού σε όλο το σύμπαν.
3. Όταν η ταχύτητα ενός σώματος ή αν θέλετε ενός οχήματος μεγαλώσει τόσο πολύ ώστε να πλησιάσει την ταχύτητα του φωτός τότε:
α) Οι αποστάσεις μικραίνουν και τις διανύουμε πιο γρήγορα.
β) Ο χρόνος μεγαλώνει (διαστέλλεται) με αποτέλεσμα να κυλάει πιο αργά.
Παράδειγμα: Αν φύγουμε από τη Γη με ένα διαστημόπλοιο που κινείται με την ταχύτητα περίπου του φωτός και επιστρέψουμε μετά από μερικές ώρες, στη Γη θα έχουν περάσει εκατοντάδες χρόνια. Για μας δηλαδή ο χρόνος θα κυλάει πιο αργά.
4. Η ταχύτητα του φωτός είναι η μεγαλύτερη στο σύμπαν και δε μπορεί από κανέναν για κανένα λόγο να ξεπεραστεί.
5. Οι μαθηματικοί τύποι που αποδίδουν το φαινόμενο μας λένε ότι αν πλησιάσουμε την ταχύτητα του φωτός η μάζα μας, η δική μας και του αστροσκάφους μας, τείνει στο άπειρο.
6. Η ενέργεια που κλείνει μέσα του ένα σώμα ισούται με το γινόμενο της μάζας του πολλαπλασιασμένη δύο φορές με την ταχύτητα του φωτός. Ε= m : c : c= m : c'.
Δηλαδή η μάζα μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια και η ενέργεια σε μάζα. Με τις κατάλληλες ηλεκτρονικές διατάξεις, δηλαδή, μπορούμε να μετατρέψουμε έναν άν­θρωπο σε ενέργεια, να τον «στείλουμε» σαν ενεργειακό πακέτο από την Ευρώπη στην Αμερική και εκεί να τον ξαναμετατρέψουμε από ενέργεια σε μάζα, οπότε, όπως λέμε, θα έχουμε κάνει μία τηλεμεταφορά.
Μπορούμε επίσης να πάρουμε ένα κιλό χώμα, να το μετατρέψουμε σε ενέργεια και έπειτα με την «κατάλληλη αναδιάταξη» της δομής της να μετατρέψουμε την ε­νέργεια σε ένα κιλό νερό.
Όλα αυτά βέβαια πάντα θεωρητικά για εμάς τους πολλούς, αν και λέγεται ότι έ­χουν επιτευχθεί στα «μυστικά» εργαστήρια.
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, το 1916, έντεκα χρόνια μετά, ο Einstein διετύπωσε τη «γενική θεωρία της σχετικότητας» που ορίζει το πώς και γιατί κινούνται τα σώμα­τα. Η θεωρία αυτή λέει ότι:
«Η μάζα λέει στο χώρο πώς να καμπυλώνεται και ο καμπυλωμένος χώρος λέει στις μάζες που βρίσκονται μέσα του πώς να κινούνται».
Η μάζα για παράδειγμα του ήλιου μόνο και μόνο επειδή υπάρχει κάνει τις ευθείες στην περιοχή του ήλιου να καμπυλώνουν. Έτσι η Γη ουσιαστικά κινείται ευθύγραμ­μα.
Μόνο που η ευθεία πάνω στην οποία κινείται είναι καμπυλωμένη και εμείς τη βλέπουμε σαν έλλειψη.
Κάθε μάζα δηλαδή, δημιουργεί ένα «βαρυτικό πηγάδι» ή μια «βαρυτική λακκού­βα» γύρω της και όποιο σώμα βρεθεί κοντά της πέφτει μέσα.
Στην περίπτωση μάλιστα των μελανών οπών (black holes) δεν υπάρχει περίπτωση από ένα σημείο και μετά (ορίζοντας των γεγονότων) να γυρίσει κανείς πίσω, και η μαύρη τρύπα σε ρουφάει. Η γενική θεωρία, δηλαδή, της σχετικότητας δε χρησιμο­ποιεί βαρυτικές δυνάμεις και βαρύτητα ονομάζει τη «στρέβλωση του χωροχρόνου».

Einstein και Καραθεοδωρή(ς)

Το θέμα είναι ότι όταν ο Einstein παρουσίασε αυτές τις θεωρίες κανένας δεν τις καταλάβαινε και πάνω από όλα ο Einstein δε μπορούσε να τις στηρίξει διότι «ούτε ο ίδιος τις καταλάβαινε» μέχρι που τις του εξήγησε ο Καραθεοδωρή(ς), όπως αποδεικνύε­ται από τις επιστολές του έντιμου και ειλικρινή Einstein προς τον μεγάλο Έλληνα μα­θηματικό.
«Θα γονατίσω μπροστά σας αν μου τα εξηγήσετε κ.τ.λ.»
Μήπως κάποιοι παρέδωσαν τη θεωρία της σχετικότητας στον Einstein; Γι' αυτό μπορούμε μόνο να υποθέσουμε και δεν θα το κάνουμε.
Το που τη βρήκαν όμως είναι πια δεδομένο.
Το πιο γνωστό αρχαίο κείμενο με τη θεωρία της σχετικότητας διατυπωμένη είναι αυτό του Αριστοτέλη που παραδόθηκε στη δημοσιότητα από το τμήμα της Ιστορίας των Επιστημών του Imperial College of London, κατά τη διάρκεια επιστημονικού συ­νεδρίου στη Νέα Υόρκη, στο New York Academy of Sciences.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα τα κείμενα βρέθηκαν σε αρχαίο αραβικό αντίγρα­φο χαμένου βιβλίου του Αριστοτέλη.
Κάποιοι είπαν: «και που ξέρουμε ότι δεν μας λένε ψέματα οι Άραβες ότι είναι του Αριστοτέλη;»
Και τους απαντάμε: «και που βρήκαν πριν 1500 χρόνια τη θεωρία της σχετικότη­τας οι Άραβες ρε παιδιά; Και γιατί δεν ισχυρίστηκαν ότι τη βγάλανε οι ίδιοι;»
Nα θυμίσουμε ότι οι Άραβες, άνθρωποι με αξίες και πολλοί από αυτούς με ελλη­νική παιδεία, ήταν αυτοί που «έσωσαν» πολλά αρχαία ελληνικά κειμήλια του πνεύ­ματος αντιγράφοντας τα, όταν οι «υπερχριστιανοί» θέλανε να τα κάψουνε όλα.
Βέβαια τα αποσπάσματα του αρχαίου διασωθέντος κειμένου που θα δώσουμε πα­ρακάτω δεν είναι τα μοναδικά που διεσώθηκαν.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

"Της των δε ενόντων ρευστήν δύναμιν, εις κραταιάν θέσιν ισοκλίνουσα παν εν τη δομή των σμικρών μορίων πλέγμα ουσίας μέγεθος έστι τάδε: η της μάζης πολλαπλότητα εν διαδοχή, δις, μετά μεγέθους τριών μυρίων μυριάδων τριπλών ποδών προς την μονάδα του χρόνου".
Πράγμα που σημαίνει: Το μέγεθος της περικλειόμενης ενέργειας που συγκρατεί τα μόρια στο πλέγμα της δομής τους είναι: Ο πολλαπλασιασμός της μάζας διαδοχικά δύο φορές, με το μέγεθος τριάντα χιλιάδες φορές το δέκα χιλιάδες (μετρούμενο σε) τρία πόδια προς τη μονάδα του χρόνου.
Δηλαδή Ε= m: (3: 10.000:10.000) : (3: 10.000:10.000)= m: (3: 10.000:10.000)2 = m; (3: 100.000.000)2=m: (300.000.000)2= m : c2
Όπου 300.000.000 m/sec = c η ταχύτητα του φωτός.
Σχόλια: τριών μυρίων μυριάδων 3 (χ) 10.000 (χ) 10.000 άρα 300.000.000 m/sec.
Η μονάδα μήκους 3 πόδια (=1 μέτρο) = l m.
Η μονάδα του χρόνου είναι το 1 sec.
Άρα η ταχύτητα του φωτός c= 300.000.000 m/sec = 300.000 Km/sec, αφού 1 Km (χιλιόμετρο) = 1000 m.
Εδώ έχουμε να κάνουμε πολλά σχόλια με πρώτο το ότι βασιζόμαστε στην έρευ­να των Άγγλων και των Αμερικανών για την αυθεντικότητα του αραβικού κειμέ­νου. Το βασικότερο όμως των σχολίων είναι το «πώς γνώριζε ο Αριστοτέλης ή οι Άραβες τις σύγχρονες μονάδες μέτρησης; Δηλαδή το μέτρο και το δευτερόλεπτο. Μήπως και τις μονάδες μέτρησης τις πήραν οι «πολύμαθοι κλέφτες της αρχαίας ελ­ληνικής γνώσης» από τους αρχαίους μας προγόνους;
Το μεν δευτερόλεπτο έχει κάποια λογική, αφού είναι το 1/60 του λεπτού (min) που είναι το 1/60 της ώρας (h) που είναι το 1/24 της περιστροφής της Γης γύρω από τον εαυτό της.
Το μέτρο όμως ή τα τρία πόδια; Εδώ υπάρχει ένα μυστήριο.
Nα δώσουμε όμως και άλλα χωρία από το κείμενο του Αριστοτέλη για την ταχύ­τητα του φωτός.
«Την προς άκραν αύξησιν λόγου μεταβολής χώρου, προς χρόνον, ουκ εά η φύσις εις μη μετρήσιμον προσάγειν: προσάγει γαρ οσονούπω της μάζης το μέγε­θος εις το μη μετρήσιμον».
Πράγμα που σημαίνει: « Την αύξηση του λόγου του μήκους προς το χρόνο (ταχύτητα) προς ακραία τιμή (όριο της ταχύτητας του φωτός) δεν την επιτρέπει η φύση να φθάσει σε μη μετρήσιμη τιμή (άπειρο). Διότι κάνει και το μέγεθος της μάζας να είναι μη μετρήσιμο (άπειρο)».
Ακριβώς, δηλαδή, ότι λέει και η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Einstein (;) που του την εξήγησε και πλήρως διατύπωσε ο Καραθεοδωρή(ς).
Πάμε παρακάτω στο κείμενο του Αριστοτέλη:
«Την δε χρόνου ροήν πάλιν αίφνης εις βραδύτερον προσάγει». Που σημαίνει: «Τη δε ροή του χρόνου την επιβραδύνει άμεσα».
Μιλάμε δηλαδή για τη διαστολή του χρόνου.
Όσον αφορά το όριο της ταχύτητας του φωτός ο Αριστοτέλης, όπως τον αντέγρα­ψαν οι Άραβες και όπως πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια απεκάλυψαν οι Άγγλοι, μας λέει-
«Την δε μεταβολήν των θεών νόμος τοιαύτη επιβολή φέρει το μέγεθος μηδέ των τριών μυρίων μυριάδων τριπλών ποδών προς την του χρόνου μονάδα υπερέχειν, μηδέ Ήλιος άλλος αστήρ αντιβαίνειν».
Εδώ έχουμε ένδειξη για το ότι ο Αριστοτέλης έχει διατυπώσει και τη «γενική θε­ωρία της σχετικότητας».
Η μετάφραση είναι: Στη δε μεταβολή (του χώρου προς τον χρόνο, άρα στην ταχύ­τητα), ο νόμος των θεών επιβάλλει να είναι μικρότερη από τριάντα χιλιάδες επί δέκα χιλιάδες επί τρία πόδια (ένα μέτρο) προς τη μονάδα του χρόνου (ένα δευτερόλεπτο) και ούτε ο Ήλιος ούτε άλλο άστρο μπορεί να την κάνει να παραβεί (το νόμο).
Η τελευταία φράση δείχνει ότι:
1) Γνώριζε ο Αριστοτέλης ότι ο Ήλιος ήταν απλά ένα άστρο όπως όλα.
2) Γνώριζε ότι τις συνθήκες κίνησης τις ορίζουν τα «βαρυτικά πηγάδια» (gravity wells) των άστρων, και ακόμη και ένα μαύρο άστρο (μελανή οπή) με την τεράστια έλξη του δε μπορεί να εξασφαλίσει ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτήν του φωτός.

ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ

Συνοπτικά μπορούμε να πούμε ότι:
1) Οι υποψίες μας για το ότι ο Einstein κάτι έτοιμο πρέπει να βρήκε όταν διατύπωσε τη θεωρία της σχετικότητας επαληθεύονται.
2) Ο Einstein με ειλικρίνεια και εντιμότητα ζήτησε τη βοήθεια του Καραθεοδωρή(ς) που του τα εξήγησε όλα.
3) Στον Αριστοτέλη πλέον μπορούν να αποδοθούν.
α) Ο τύπος E=m:c2 για τη μετατροπή της μάζας σε ενέργεια και αντιστρόφως.
β) Η διαστολή του χρόνου και η συστολή του μήκους .
γ) Το όριο της ταχύτητας του φωτός.
6) Η μέτρηση της ταχύτητας του φωτός.
ε) Η «βαρυτική» θεωρία της γενικής θεωρίας της σχετικότητας.
στ) Η σχέση μάζας - ταχύτητας (όταν απειρίζεται η μία, απειρίζεται και η άλλη).
Τέλος να τονίσουμε ότι ακόμη και αν δεν τα έβγαλε αυτά ο Αριστοτέλης, τότε τα πήρε από κάποια άλλη αρχαιότερη ελληνική πηγή σαν μύστης που ήταν.
Ακόμη και αν οι Άραβες είπαν ψέματα και δεν τα βρήκαν όλα αυτά από τον Αρι­στοτέλη, ας αναρωτηθούμε που τα βρήκανε πριν από εκατοντάδες χρόνια;
Εξάλλου γιατί να μην πάρουν αυτοί τη δόξα; Το πιθανότερο είναι ότι οι Άραβες απλά αντέγραφαν για να σώσουν τη γνώση, χωρίς καν να την κατανοούν.
Αυτούς τους Άραβες αλλά και τους Άγγλους του Imperial College of London τους ευχαριστούμε για τη γνώση που μας έδωσαν και για την αλήθεια που την απεκατέστησαν.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας που ελπίζω να μη διεστάλη δυσάρεστα, αλ­λά ευχάριστα κατά την ανάγνωση της επιστολής μου.
Δυνατά και Ελληνικά
Δημοσθένης Λιακόπουλος»

ΣΑΚΕΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ