Οι ενάγοντες υποστήριξαν ότι και οι δύο διευθυντές της Dupont σπατάλησαν τα εταιρικά προτερήματα προωθώντας ένα συγκεκριμένο γνώρισμα γονιδίων το όποιο δεν ήταν ιδιαιτέρα αποδοτικό.
Η δημιουργία γονιδίων, GAT, προήλθε από τις προσπάθειες της Dupont να αναπτύξει τα προϊόντα εκείνα που αυξάνουν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, τις παραγωγές συγκομιδών,…. συμπεριλαμβανομένης της εφαρμοσμένης γενετικής μηχανικής των σπόρων για να καταστήσουν ανθεκτικότερα τα φυτά απέναντι στα ζιζανιοκτόνα και τη στοχευόμενη δολοφονία των ζιζανίων αντί των συγκομιδών.
Σύμφωνα με τα πρακτικά του ανωτέρου δικαστηρίου του Ντέλαγουερ όπου εκδικάστηκε η υπόθεση, η Dupont πήρε το 2002 τις άδειες από τη Monsanto προκειμένου να βοηθήσει τις καλλιέργειες να αντισταθούν στις βλαβερές συνέπειες του ζιζανιοκτόνου Roundup της Monsanto . Το 2005, η DuPont αποφάσισε να αναπτύξει το δικό της γονίδιο – GAT.
Αλλά σύντομα, οι υπαίθριες δοκιμές του γονιδίου αυτού παρήγαγαν απογοητευτικά αποτελέσματα τα οποια δεν παρεμπόδισαν την Dupont να συνεχίσει την διαφημιστική της εκστρατεία όπερ του GAT και υποκρύπτοντας τις αδυναμίες του.
Το 2009, ο γίγαντας της βιοτεχνολογίας αποκάλυψε ότι θα προσέθετε μια από τις γενετικές τεχνολογίες Monsanto που χρησιμοποιούνται για να καταστήσουν τις συγκομιδές ανθεκτικές στο ζιζανιοκτόνο του, επειδή ο συνδυασμός εμφανίστηκε να ωθεί τις παραγωγές συγκομιδών. Ωστοσο για να προστατεύει η Monsato τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους της κατέφυγε στη δικαιοσύνη και κέρδισε αποζημίωση ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η DuPont να χάσει πόλους χρηματοοικονομικούς πόρους για να καλύψει τα έξοδα της αλλά και την αρνητική φήμη που δημιουργήθηκε γύρω από αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου