Κούφια Γη, Χαρτογραφικά Αρχεία του Ναζιστικού Υποβρύχιου Στόλου το 1944. Ο πρώην διοικητής του Γερμανικού υποβρυχιακού στόλου του ΒΠΠ Karl Donitz είπε:
«Ο χειριστής μου του υποβρυχίου ανακάλυψε ενώ χτένιζε την Ανταρκτική ένα αληθινό παράδεισο στην Γη. Ο υποβρύχιος στόλος στην Γερμανία μπορεί να είναι υπερήφανος, που έχει χτίσει στην άλλη άκρη του κόσμου για τον ηγέτη της, ένα απόρθητο φρούριο την Asgard και την Liberia . Είμαι χαρούμενος που δύο μεγάλες ήπειροι φαίνονται στους χάρτες με λεπτομέρειες και η Shamballa – η πόλη των θεών – επίσης γνωστή σαν η πρωτεύουσα της Κούφιας Γης.»
Πρώιμες εξερευνήσεις: Όπως πολλές άλλες χώρες, η Γερμανία έστειλε αρκετές εξερευνητικές αποστολές στην περιοχή της Ανταρκτικής στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχάς του 20ου. Οι περισσότερες ήταν επιστημονικές. Οι αποστολές στο τέλος του 19ου αιώνα ήταν αστρονομικές, μετεωρολογικές και υδρολογικές και έγιναν στον Νότιο Ωκεανό, στα νησιά Kerguelen και Crozet, περισσότερο σε στενή συνεργασία με επιστημονικές ομάδες από άλλες χώρες. Πάντως στο τέλος του 19ου αιώνα οι Γερμανοί άρχισαν να εστιάζουν στην ίδια την Ανταρκτική.
Η εξερεύνηση της Νέας Swabia: Η Τρίτη Γερμανική Αποστολή στην Ανταρκτική (1938-1939) είχε αρχηγό τον Capt. Alfred Ritscher (1879–1963). Ο κύριος σκοπός ήταν να ασφαλίσει μια περιοχή για ένα Γερμανικό φαλαινοθηρικό σταθμό, με σκοπό να αυξήσει την Γερμανική παραγωγή λίπους. Το λίπος της φάλαινας ήταν το πιο σημαντικό υλικό για την παραγωγή μαργαρίνης και σαπουνιού στην Γερμανία που άλλωστε ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής Νορβηγικού λαδιού φάλαινας, εισάγοντας 200.000 μετρικούς τόνους ετησίως. Εκτός του ότι ήταν μειονέκτημα να βασίζεται σε ξένες πηγές, ειδικά μια η Γερμανία θα έμπαινε σύντομα στον πόλεμο, αυτό εξασκούσε και μεγάλη πίεση στα συναλλαγματικά της αποθέματα.
Στις 17 Δεκεμβρίου 1938 η Αποστολή New Swabia έφυγε από το Αμβούργο πάνω στο Schwabenland, ένα φορτηγό ικανό να μεταφέρει και να απονηώνει αεροσκάφη. Η αποστολή είχε 33 μέλη συν τα 24 μέλη του πληρώματος του Schwabenland. Τον Ιανουάριο του 1939 το πλοίο έφτασε σε μια περιοχή που ήδη είχε διεκδικήσει από το 1938 η Νορβηγία σαν Dronning Maud Land και είχε αρχίσει να χαρτογραφεί την περιοχή. Τις επόμενες εβδομάδες 15 πτήσεις έγιναν από τα δύο αεροσκάφη Dornier Wal ονόματι Passat και Boreas πάνω από μια περιοχή αναφερόμενη ως 600.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (αν και άλλοι υπολόγισαν την περιοχή ότι είχε το μισό μέγεθος).
Πάνω από 16.000 εναέριες φωτογραφίες ελήφθησαν και μερικές δημοσιεύθηκαν μετά τον πόλεμο από τον Ritscher. Για να διεκδικήσουν την αξίωση της Γερμανίας στην περιοχή που ονόμασαν Neu-Schwabenland τρεις Γερμανικές σημαίες τοποθετήθηκαν στα παράλια και ακόμη δεκατρείς τις ρίξανε από τα αεροπλάνα στην ενδοχώρα. Ήταν αλουμινένιοι δείκτες με σβάστικες που τις έριχναν κάθε 30-40 χιλιόμετρα. Ομάδες επίσης περπάτησαν κατά μήκος της παραλίας σημειώνοντας και μαρκάροντας σημαντικά ορόσημα. Η αποστολή επίσης εγκατέστησε μια προσωρινή βάση. Ο Richardheinrich Schirmacher ονόμασε την ελεύθερη πάγου περιοχή Schirmacher Oasis, (που τώρα φιλοξενεί τους ερευνητικούς σταθμούς Maitri και Novolazarevskaya), από το όνομα του αφού την εντόπισε από τον αέρα γυρίζοντας στην Γερμανία τον Φεβρουάριο του 1939.
Δύο ακόμη αποστολές είχαν προγραμματισθεί για το 1939-1940 και το 1940-1941. Αυτές αναμενόταν να ψάξουν για κατάλληλα ψαροτόπια για φάλαινες και να επεκτείνουν τις διεκδικήσεις τους στην Ανταρκτική. Η δεύτερη αποστολή θα ερευνούσε την δυνατότητα ναυτικών βάσεων από τις οποίες η Γερμανία θα μπορούσε να ελέγχει τον Νότιο Ατλαντικό, τον Ινδικό Ωκεανό και το πέρασμα του Drake. Αμφότερες ακυρώθηκαν με το ξέσπασμα του ΒΠΠ. Το όνομα Neuschwabenland (η New Schwabenland η New Swabia) ακόμη χρησιμοποιείται στην περιοχή σε κάποιους χάρτες καθόσον πολλά Γερμανικά ονόματα δοθήκανε στα γεωγραφικά της χαρακτηριστικά. Η τωρινή Γερμανική ερευνητική εγκατάσταση Neumayer-Station III βρίσκεται στην περιοχή New Swabia.
Καμία χώρα δεν αναγνώρισε την απαίτηση της Γερμανίας η οποία κατέρρευσε κάτω από τους όρους της άνευ όρων παράδοσης της στις Συμμαχικές Δυνάμεις που υπογράφτηκε στςι 8 Μαΐου 1945.
Η Κούφια Γη και το Λουρί της Μάνας: Στην Ναζιστική
εποχή ασχοληθήκαν με τους Θιβετανικούς θρύλους για ανοίγματα στην κοίλη
γη. Υπάρχει η θεωρία ότι ο Χίτλερ διέταξε μια εξερευνητική αποστολή για
να βρει ένα τέτοιο άνοιγμα στην Ανταρκτική, βασισμένη σε ένα λόγο του
Ναυάρχου Dönitz εμπρός από ένα Γερμανικό υποβρύχιο το 1944, όταν
ισχυρίστηκε
Επίσης ο Peter Kolosimo και ο Robert Charroux και το βιβλίο ΚούφιαΓη του Dr. Raymond Bernard. Ο Ray Palmer εκδότης του Amazing Stories προέβαλε το «the Shaver Mystery».
Το Μυστικό Ημερολόγιο του Ναυάρχου Byrd: Αφορά την περίφημη εξερευνητική αποστολή του Ναυάρχου Byrd στην Αρκτική το 1947. Το μυστικό του ημερολόγιο μπορείτε να το παραγγείλετε στην διεύθυνση:
Hollow Earth Society, Attn: Captain Wilhelm Shoush, POB 142, Stanford, MO 65757
Εκεί περιγράφει την πτήση του με τον Έλληνα πιλότο του από το άνοιγμα του Βόρειου Πόλου μέσα στην κοίλη γη στις 19 Φεβρουαρίου 1947 και την συνάντηση του με τους κατοίκους και το μήνυμα που του δώσανε. Μέχρι πριν μερικά χρόνια υπήρχε στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα το φιλμ που είχε τραβήξει ο πιλότος. Όμως τώρα έχει κάνει φτερααά!
Αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία για την ανθρωπότητα. Είδα την αλήθεια η οποία κινητοποίησε το μυαλό μου και με απελευθέρωσε! Έχω κάνει το καθήκον μου απέναντι στο τερατώδες στρατιωτικό/βιομηχανικό σύμπλεγμα. Τώρα η μεγάλη νύχτα αρχίζει να πλησιάζει, αλλά δεν θα υπάρξει τέλος. Ακριβώς όπως η μεγάλη νύχτα της Αρκτικής τελειώνει, η λαμπρή ηλιοφάνεια της Αλήθειας θα ξαναέρθει, και αυτοί που ανήκουν στο σκοτάδι θα πέσουν στο φώς. ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΟ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ.
Admiral Richard E. Byrd, United States Navy, 24 December 1956
Αυτοκτονίες Ναυάρχων
James V. Forrestal Μια μεγάλη προσωπικότητα. Ψάξτε αν θέλετε. Τον βάλανε στο νοσοκομείο Bethesda Naval Hospital με το ζόρι και στις 22 Μαΐου 1949 «αυτοκτόνησε». Ήταν ο πρώτος υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ. Βέβαια ακλούθησαν και άλλοι όπως ο Jeremy Boorda το 1996, ο Chester William Nimitz το 2002, κλπ.
Φωτογραφίες, Κούφια Γη και Το Λουρί Της Μάνας
Δείτε προσεκτικά τις φωτογραφίες και βγάλτε συμπέρασμα για το ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. Μέσα στα τόσα που μας κρύβουν και τις λανθασμένες επιστημονικές γνώσεις που μας δίνουν, το μεγαλύτερο μυστικό είναι αυτό. Γιατί άραγε; Όποιος έχει Νου ας σκεφτεί
ΤΕΡΑ ΠΑΠΠΕΡΣ
«Ο χειριστής μου του υποβρυχίου ανακάλυψε ενώ χτένιζε την Ανταρκτική ένα αληθινό παράδεισο στην Γη. Ο υποβρύχιος στόλος στην Γερμανία μπορεί να είναι υπερήφανος, που έχει χτίσει στην άλλη άκρη του κόσμου για τον ηγέτη της, ένα απόρθητο φρούριο την Asgard και την Liberia . Είμαι χαρούμενος που δύο μεγάλες ήπειροι φαίνονται στους χάρτες με λεπτομέρειες και η Shamballa – η πόλη των θεών – επίσης γνωστή σαν η πρωτεύουσα της Κούφιας Γης.»
Πρώιμες εξερευνήσεις: Όπως πολλές άλλες χώρες, η Γερμανία έστειλε αρκετές εξερευνητικές αποστολές στην περιοχή της Ανταρκτικής στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχάς του 20ου. Οι περισσότερες ήταν επιστημονικές. Οι αποστολές στο τέλος του 19ου αιώνα ήταν αστρονομικές, μετεωρολογικές και υδρολογικές και έγιναν στον Νότιο Ωκεανό, στα νησιά Kerguelen και Crozet, περισσότερο σε στενή συνεργασία με επιστημονικές ομάδες από άλλες χώρες. Πάντως στο τέλος του 19ου αιώνα οι Γερμανοί άρχισαν να εστιάζουν στην ίδια την Ανταρκτική.
Η εξερεύνηση της Νέας Swabia: Η Τρίτη Γερμανική Αποστολή στην Ανταρκτική (1938-1939) είχε αρχηγό τον Capt. Alfred Ritscher (1879–1963). Ο κύριος σκοπός ήταν να ασφαλίσει μια περιοχή για ένα Γερμανικό φαλαινοθηρικό σταθμό, με σκοπό να αυξήσει την Γερμανική παραγωγή λίπους. Το λίπος της φάλαινας ήταν το πιο σημαντικό υλικό για την παραγωγή μαργαρίνης και σαπουνιού στην Γερμανία που άλλωστε ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής Νορβηγικού λαδιού φάλαινας, εισάγοντας 200.000 μετρικούς τόνους ετησίως. Εκτός του ότι ήταν μειονέκτημα να βασίζεται σε ξένες πηγές, ειδικά μια η Γερμανία θα έμπαινε σύντομα στον πόλεμο, αυτό εξασκούσε και μεγάλη πίεση στα συναλλαγματικά της αποθέματα.
Στις 17 Δεκεμβρίου 1938 η Αποστολή New Swabia έφυγε από το Αμβούργο πάνω στο Schwabenland, ένα φορτηγό ικανό να μεταφέρει και να απονηώνει αεροσκάφη. Η αποστολή είχε 33 μέλη συν τα 24 μέλη του πληρώματος του Schwabenland. Τον Ιανουάριο του 1939 το πλοίο έφτασε σε μια περιοχή που ήδη είχε διεκδικήσει από το 1938 η Νορβηγία σαν Dronning Maud Land και είχε αρχίσει να χαρτογραφεί την περιοχή. Τις επόμενες εβδομάδες 15 πτήσεις έγιναν από τα δύο αεροσκάφη Dornier Wal ονόματι Passat και Boreas πάνω από μια περιοχή αναφερόμενη ως 600.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (αν και άλλοι υπολόγισαν την περιοχή ότι είχε το μισό μέγεθος).
Πάνω από 16.000 εναέριες φωτογραφίες ελήφθησαν και μερικές δημοσιεύθηκαν μετά τον πόλεμο από τον Ritscher. Για να διεκδικήσουν την αξίωση της Γερμανίας στην περιοχή που ονόμασαν Neu-Schwabenland τρεις Γερμανικές σημαίες τοποθετήθηκαν στα παράλια και ακόμη δεκατρείς τις ρίξανε από τα αεροπλάνα στην ενδοχώρα. Ήταν αλουμινένιοι δείκτες με σβάστικες που τις έριχναν κάθε 30-40 χιλιόμετρα. Ομάδες επίσης περπάτησαν κατά μήκος της παραλίας σημειώνοντας και μαρκάροντας σημαντικά ορόσημα. Η αποστολή επίσης εγκατέστησε μια προσωρινή βάση. Ο Richardheinrich Schirmacher ονόμασε την ελεύθερη πάγου περιοχή Schirmacher Oasis, (που τώρα φιλοξενεί τους ερευνητικούς σταθμούς Maitri και Novolazarevskaya), από το όνομα του αφού την εντόπισε από τον αέρα γυρίζοντας στην Γερμανία τον Φεβρουάριο του 1939.
Δύο ακόμη αποστολές είχαν προγραμματισθεί για το 1939-1940 και το 1940-1941. Αυτές αναμενόταν να ψάξουν για κατάλληλα ψαροτόπια για φάλαινες και να επεκτείνουν τις διεκδικήσεις τους στην Ανταρκτική. Η δεύτερη αποστολή θα ερευνούσε την δυνατότητα ναυτικών βάσεων από τις οποίες η Γερμανία θα μπορούσε να ελέγχει τον Νότιο Ατλαντικό, τον Ινδικό Ωκεανό και το πέρασμα του Drake. Αμφότερες ακυρώθηκαν με το ξέσπασμα του ΒΠΠ. Το όνομα Neuschwabenland (η New Schwabenland η New Swabia) ακόμη χρησιμοποιείται στην περιοχή σε κάποιους χάρτες καθόσον πολλά Γερμανικά ονόματα δοθήκανε στα γεωγραφικά της χαρακτηριστικά. Η τωρινή Γερμανική ερευνητική εγκατάσταση Neumayer-Station III βρίσκεται στην περιοχή New Swabia.
Καμία χώρα δεν αναγνώρισε την απαίτηση της Γερμανίας η οποία κατέρρευσε κάτω από τους όρους της άνευ όρων παράδοσης της στις Συμμαχικές Δυνάμεις που υπογράφτηκε στςι 8 Μαΐου 1945.
«Ο Γερμανικός υποβρυχιακός στόλος είναι υπερήφανος που έχει κτίσει ένα αόρατο φρούριο για τον Führer, οπουδήποτε στον κόσμο.»Κατά την διάρκεια των δικών της Νυρεμβέργης, ο Dönitz μίλησε για
Είναι πολλοί αυτοί που γράψανε ειδικά στον εικοστό αιώνα για την Κούφια Γη. Ο William Reed, η Walburga, Lady Paget, ο William Fairfield Warren, ο Symes, ο Marshall Gardner ο πρώτος που έδωσε την ιδέα του εσωτερικού ήλιου και την πατεντάρησε (U.S. Patent 1,096,102), ο John Cleves Symmes, ο Vladimir Obruchev, ο Ferdynand Ossendowski, ο George Papashvily, καθώς και διάφοροι εσωτεριστές όπως ο Lobsang Rampa (απατεώνας), ο Michael Grumley, ο Douglas Baker, ο Guy Ballard και η Alice Bailey.«ένα αόρατο φρούριο, στο μέσον των αιωνίων πάγων.»
Επίσης ο Peter Kolosimo και ο Robert Charroux και το βιβλίο ΚούφιαΓη του Dr. Raymond Bernard. Ο Ray Palmer εκδότης του Amazing Stories προέβαλε το «the Shaver Mystery».
Το Μυστικό Ημερολόγιο του Ναυάρχου Byrd: Αφορά την περίφημη εξερευνητική αποστολή του Ναυάρχου Byrd στην Αρκτική το 1947. Το μυστικό του ημερολόγιο μπορείτε να το παραγγείλετε στην διεύθυνση:
Hollow Earth Society, Attn: Captain Wilhelm Shoush, POB 142, Stanford, MO 65757
Εκεί περιγράφει την πτήση του με τον Έλληνα πιλότο του από το άνοιγμα του Βόρειου Πόλου μέσα στην κοίλη γη στις 19 Φεβρουαρίου 1947 και την συνάντηση του με τους κατοίκους και το μήνυμα που του δώσανε. Μέχρι πριν μερικά χρόνια υπήρχε στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα το φιλμ που είχε τραβήξει ο πιλότος. Όμως τώρα έχει κάνει φτερααά!
Ο ναύαρχος συνεχίζει στο ημερολόγιο του: 11 Μαρτίου 1947. Μόλις παρακολούθησα μια συνάντηση του επιτελείου στο Πεντάγωνο. Κατέθεσα την ανακάλυψη μου και το μήνυμα που μου δόθηκε (ότι αν δεν σταματήσουμε με τις ατομικές βόμβες θα καταστραφούμε). Καταγράφηκαν όλα. Έμεινα υπό κράτηση για αρκετές ώρες και ανακρίθηκα έντονα από τις Κορυφαίες Δυνάμεις Ασφαλείας και μια ιατρική μονάδα. Ήταν βασανιστήριο. Με βάλανε κάτω από αυστηρό έλεγχο κάτω από τις διατάξεις για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ. Διατάχθηκα ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΜΑΘΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ. Απίστευτο, μου υπενθύμισαν ότι είμαι στρατιωτικός και πρέπει να υπακούω στις διαταγές.Τριάντα Ιανουαρίου 1956 Τελική Εγγραφή: Τα τελευταία λίγα χρόνια από το 1947 δεν ήμουν ευγενικός. Τώρα κάνω την τελευταία εγγραφή σε αυτό το ημερολόγιο. Τελειώνοντας πρέπει να δηλώσω ότι κράτησα πιστά αυτό το θέμα μυστικό, όπως διατάχθηκα όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν απολύτως εναντίον των ηθικών μου αξιών. Τώρα, αισθάνομαι την μακριά νύκτα που έρχεται και αυτό το μυστικό δεν θα πεθάνει μαζί μου, αλλά όπως όλες οι αλήθειες θα θριαμβεύσει στο τέλος.
Αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία για την ανθρωπότητα. Είδα την αλήθεια η οποία κινητοποίησε το μυαλό μου και με απελευθέρωσε! Έχω κάνει το καθήκον μου απέναντι στο τερατώδες στρατιωτικό/βιομηχανικό σύμπλεγμα. Τώρα η μεγάλη νύχτα αρχίζει να πλησιάζει, αλλά δεν θα υπάρξει τέλος. Ακριβώς όπως η μεγάλη νύχτα της Αρκτικής τελειώνει, η λαμπρή ηλιοφάνεια της Αλήθειας θα ξαναέρθει, και αυτοί που ανήκουν στο σκοτάδι θα πέσουν στο φώς. ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΟ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ.
Admiral Richard E. Byrd, United States Navy, 24 December 1956
Αυτοκτονίες Ναυάρχων
James V. Forrestal Μια μεγάλη προσωπικότητα. Ψάξτε αν θέλετε. Τον βάλανε στο νοσοκομείο Bethesda Naval Hospital με το ζόρι και στις 22 Μαΐου 1949 «αυτοκτόνησε». Ήταν ο πρώτος υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ. Βέβαια ακλούθησαν και άλλοι όπως ο Jeremy Boorda το 1996, ο Chester William Nimitz το 2002, κλπ.
Φωτογραφίες, Κούφια Γη και Το Λουρί Της Μάνας
Δείτε προσεκτικά τις φωτογραφίες και βγάλτε συμπέρασμα για το ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. Μέσα στα τόσα που μας κρύβουν και τις λανθασμένες επιστημονικές γνώσεις που μας δίνουν, το μεγαλύτερο μυστικό είναι αυτό. Γιατί άραγε; Όποιος έχει Νου ας σκεφτεί
ΤΕΡΑ ΠΑΠΠΕΡΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου