Ποιοί ήταν οι πραγματικοί δουλέμποροι των Λαών;

Ή Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια στό κεφάλαιο «Δουλεμπόριο» γράφει τά ακόλουθα:

«"Αν καί τό δουλεμπόριο Εβραίων απαγορευόταν, φαίνεται ότι δεν υπήρχε κανένας νομικός (Εβραϊκός) περιορισμός γιά την αγορά καί πώλησι δούλων μη Ιουδαίων. Με την διασπορά των εθνών στην Ευρώπη καί την διαμάχη, πού ξέσπασε ανάμεσα στους Άρίους²²

καί τους καθολικούς της Ισπανίας γιά θρησκευτικούς λόγους, οί Εβραίοι είχαν την ευκαιρία... να προμηθεύονται σκλά­βους κι άπό τους μεν καί από τους δε»... «Στην Ιταλία τόν καιρό τοϋ Πάπα Γρηγορίου τοΰ Μεγάλου (590 - 604) οί Εβραίοι είχαν εξελίχθη στους κυριωτέρους έμπορους σκλάβων... Ό Ιάκωβος έδειξε ότι οί Βρεττανοί δούλοι, πού σύρθηκαν στά Ρωμαϊκά σκλα-βοπάζαρα, ήσαν στά χέρια , Εβραίων έμπορων» (Ιάκωβος. Εβραίοι τού Αντζεβιν της Αγγλίας, σελ. 5). Καί συνεχίζει ή Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια: «Μέ τήν έμφάνισι τού Ισλάμ δόθηκε στους Εβραίους ή μεγάλη ευκαιρία τού εφοδιασμού τού Χριστιανικού κόσμου μέ σκλάβους μουσουλμάνους καί αντίστροφα τού εφοδιασμού δηλαδή τού Ισλαμικού κόσμου μέ χριστιανούς σκλάβους. Ό Ιμπν Χορνταντμπέχ τόν 9ον αιώνα περιέγραψε τους δύο δρόμους, άπό τους οποίους μετέφεραν οί Εβραίοι δουλέμποροι τους σκλάβους άπό τήν Ανατολή στή Δύσι καί άπό τήν Δύσι στην Ανατολή»... «Σύμφωνα μέ τόν Άμπραχάμ ΄Ιμπν Γιακούμπ, οί Εβραίοι τού Βυζαντίου αγόραζαν συχνά σκλάβους άπό τήν Πράγα γιά νά τους πουλήσουν σάν δούλους»... «Οί Εβραίοι τού Βερντέν (Γαλλία) τό 949 αγόραζαν σκλάβους γιά νά τους πουλήσουν στην Ισπανία»... «Ή εκκλησία επανειλημμένως διαμαρτυρήθηκε εναντίον της πωλήσεως Χριστιανών στους Εβραίους (σάν σκλάβους). Συγκε­κριμένα ή πρώτη διαμαρτυρία έγινε τό 538. Στό Τρίτο Συμβούλιο της Ορλεάνης εγκρίθηκε ενα διάταγμα πού απαγόρευε στους Ε­βραίους νά έχουν στην κατοχή τους υπηρέτες ή δούλους Χριστιανούς, καί αυτή ή άπαγόρευσις έπανελήφθη πολλές φορές σέ διάφορα συμβούλια, όπως σ' εκείνα πού έγιναν στην Ορλεάνη τό έτος

541, στο Παρίσι τό 633, στο Τέταρτο Συμβούλιο τού Τολέδου τό 633, στά συμβούλια της Ζαμπόλες τό έτος 1092, στό Γκέττο 1112, στό Ναρμπόν τό 1227, στό Μπεζιέ τό 1246...»²³. Οί επαναλαμβανό­μενες αυτές απαγορεύσεις στά διάφορα συμβούλια αποδεικνύουν ότι παρά τίς απαγορεύσεις οί Εβραίοι εξακολουθούσαν νά επι­δίδονται στην άπόκτησι καί αγοραπωλησία των σκλάβων Χρι­στιανών. Στό Ισλάμ επίσης δημοσίευσαν νόμους, πού απαγόρευαν στους Εβραίους την κατοχή κι αγοραπωλησία Μουσουλμάνων σκλάβων, άλλα πάντα αυτοί, όπως καί στην Χριστιανοσύνη, δέν δίσταζαν νά παραβιάζουν τους απαγορευτικούς νόμους καί συνέ­χιζαν νά πλουτίζουν μέ την πιό εγκληματική έκμετάλλευση του άνθρωπου άπό άνθρωπο, πού υπάρχει στην ιστορία της Άνθρωπότητος.

Ό Ραββΐνος Τζάκομπ Σάλμον Ρέϊζιν αναφερόμενος στους Εβραίους της Κεντρικής Ευρώπης κατά τήν διάρκεια εκείνου τοΰ αιώνος γράφει: «"Οπως καί σε άλλες χώρες ήσαν αφιερωμένοι στό εμπόριο, ειδικότερα όμως στην Βοημία άσχολούντο μέ τό εμπόριο σκλάβων άπό αυτόχθονες κατοίκους πάντα βέβαια μή Ε­βραίων»²⁴.

22. Ή Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια στην λέξι«Άριος» αναφέρεται στους Βισηγότθους Άρίους.

23. Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια. Τόμος XI, λέξις «δουλεμπόριο», σελίδες 402 καί 403.

24. Ραββίνος Jakob Solomon Raisin « Εθνικές αντιδράσεις στά Εβραϊκά " Ιδεώδη», σελίς 635.

25. Ραββίνος Jacob Solomon Raisin « Εθνικές αντιδράσεις στά " Εβραϊκά ιδεώδη», σελίς 442.