ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ...ΣΤΟΝ ΟΣΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ... ΤΟ BLOG ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΕΚΠΡΩΣΟΠΟΥΣ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΤΟ  ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΠΙΤΗΘΕΤΑΙ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΕΝΩ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΕΣ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ , ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΕΞΥΠΝΑΚΙΣΤΙΚΟ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΥΤΗ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ  ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΕΡΕΥΝΑ  ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ  ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ...ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΛΗΦΘΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠΟΨΗΝ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΓΚΟΥΡΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ.ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ .
ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ 






Βασίλειος Μαυρομμάτης

«Δεν γνωρίζεις την αρχή της ζωής, δεν γνωρίζεις ούτε το τέλος. Είμαστε πάντοτε στην μέση και όλοι βρίσκονται πάντοτε στα μισά της διαδρομής. Είναι μία διαδικασία σε εξέλιξη, ένα ποτάμι που ρέει συνέχεια. Αυτή είναι η ομορφιά του, αυτή είναι η λάμψη του».

Όταν κάποτε μου δόθηκε από την φίλη μου και δασκάλα της γιόγκα ως δώρο ένα βιβλίο του Όσσο με τίτλο «Η κρυμμένη αρμονία» (πρόκειται για μία φιλοσοφική ανάλυση και ανάπτυξη πάνω στα διασωσμένα σπαράγματα του Ηράκλειτου), δεν μπορούσα καν να φανταστώ περί τίνος επρόκειτο. Θεώρησα, ότι είναι απλά μία ανατολική προσέγγιση του Ηράκλειτου από κάποιον περίεργο Ινδό γκουρού. Αρχικά αναρωτήθηκα πώς ένας θρησκευόμενος Ινδός θα μπορούσε να προσεγγίσει την καθαρή ορθολογιστική σκέψη ενός τόσο δυσκολονόητου φυσικού φιλοσόφου, όπως του Ηράκλειτου, του λεγόμενου και σκοτεινού.

Απ΄ την άλλη ένα γρήγορο σερφάρισμα στο internet αρχικά με γέμισε αμφιβολίες για την αξιοπιστία του Όσσο και της διδασκαλίας του. Μεγάλη αντιφατικότητα. Μέσα απ΄ τα γνωμικά του, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, εμφανίζεται απ΄ την μία μεριά ως ένας σπουδαίος φιλόσοφος και απ΄ την άλλη ως ένας φιλοχρήματος γκουρού, που είχε φτιάξει κάποια κοινόβια πιστών με πορτοκαλί ρούχα κάπου στο Όρεγκον των Η.Π.Α. και στην Πούνα της Ινδίας, όπου κυκλοφορούσε με Rolls-Royce, που τον πηγαινοέφερναν και άλλα τέτοια.
Όλα αυτά μου θύμιζαν κάτι από ποίμνιον με τυφλούς οπαδούς και φανατικές θρησκευτικές οργανώσεις τύπου Σάι Μπάμπα και Κορρέ παλαιοτέρων εποχών. Όμως, η μελέτη από μέρους μου του βιβλίου του «Η κρυμμένη αρμονία» αρχικά, καθώς και κάποιων άλλων αργότερα, αποτέλεσαν για μένα μία τεράστια κι ευχάριστη έκπληξη. Η δε αρνητική του εικόνα φτιαγμένη και στημένη απ΄ τα media, ήταν αποτέλεσμα ατελείωτης λάσπης και κατηγοριών από τα εξουσιαστικά κέντρα του πλανήτη, για έναν επικίνδυνο γι΄ αυτούς άνθρωπο.

Έτσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον Όσσο ως ένα πραγματιστή, ρήτορα, ποιητή, φιλόσοφο και μύστη της Φύσης, όπου πρεσβεύει μία τελείως ιδιόρρυθμη και διαφορετική θέση από κάθε άλλη, απ΄ όσες έχω μελετήσει μέχρι σήμερα. Όποιος τολμήσει και μελετήσει τον Όσσο ή θα τον κλείσει γρήγορα, ή θ΄ αναγκαστεί να γκρεμίσει τον σιδερόφραχτο κόσμο φυλακή, που τον περιβάλλει και να κολυμπήσει αναγεννημένος σ΄ έναν πολύ διαφορετικό, ανασυντεθειμένο, ελεύθερο, χαρούμενο κι ερωτικό κόσμο, στον κόσμο του Όσσο.

Όσσο: Δεν γεννήθηκε ποτέ. Δεν πέθανε ποτέ. Επισκέφθηκε μόνο τον πλανήτη Γή από τις 11 Δεκ. 1931 έως τις 19 Ιαν. 1990. (Το ιδιότυπο αναγραμμένο ρητό στον τάφο τού ανατρεπτικού Ινδού φιλοσόφου, αντικατοπτρίζει πλήρως την «αιρετική» διδασκαλία του). Το όνομα Όσσο στα Ινδικά σημαίνει «Ωκεάνιος», ή αυτός που ενώθηκε με τον ωκεανό. Το όνομα, που τού είχε δοθεί από τους γονείς του ήταν Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς.

Η αμφισβήτηση των πάντων και η προσωπική του εμπειρία τον βοήθησαν να γίνει ένας πολύ μεγάλος σοφός, του οποίου η ζωή έχει επηρεάσει βαθιά και ανατρέψει εκ βάθρων εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας, από κάθε κοινωνική και επαγγελματική ομάδα σε όλο τον πλανήτη. Ο Όσσο προσπαθεί μέσα απ΄ την οικουμενική διδασκαλία του να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη γέννηση ενός καινούργιου είδους ανθρώπου. Αυτός ο καινούργιος άνθρωπος, που τον έχει χαρακτηρίσει ως «Ζορμπάς ο Βούδας», είναι ικανός να χαίρεται κάθε στιγμή τις γήινες απολαύσεις του γλετζέ Ζορμπά του Καζαντζάκη (του φανταστικού προτύπου του επικούρειου ηδονιστή ανθρώπου, που εμφανίζεται στο ομώνυμο έργο του Καζαντζάκη κι όχι του γνωστού Ρωμιού - Ζορμπά, που γνωρίσαμε στην ομώνυμη ταινία), αλλά και τη σιωπηλή γαλήνη ενός Γκωτάμα Βούδα.

Για τον Όσσο κάτι παρόμοιο επιχείρησε παλαιότερα ο Πυθαγόρας, όταν ένωσε εκλεκτικά τον ανατολίτη άνθρωπο με τον δυτικό, την Ανατολή με την Δύση, την ψυχή με τον νου. Μία παρόμοια αλλά και πιο πολύπλοκη μίξη ανθρώπου πρεσβεύει και ο ίδιος: «Ο Πυθαγόρας είναι ο πρώτος μεγάλος άνθρωπος στη δημιουργία της σύνθεσης. Εικοσιπέντε αιώνες πέρασαν από τότε και κανείς δεν το επιχείρησε ξανά. Σ΄ εκείνον η Ανατολή και η Δύση έγιναν ένα. Σ΄ εκείνον το αρσενικό και το θηλυκό έγιναν ένα. Το γινκ και το γιανκ έγιναν ένα. Η ψυχή και ο νους έγιναν ένα. Ήταν ένας αρνταναρισβάρ, μία ενότητα των πολικών αντιθέτων. Η διάνοια του υψηλότερου διαμετρήματος και η διαίσθηση του βαθύτερου διαμετρήματος. Ο Πυθαγόρας είναι κορυφή ηλιόλουστη και ταυτόχρονα σκοτεινή βαθιά κοιλάδα. Είναι τόσο σπάνιος συνδυασμός. Όμως η προσπάθεια όλης της ζωής του καταστράφηκε απ΄ τον ανόητο κόσμο, απ΄ τις μάζες των μετρίων».

Για τον Όσσο η ζωή του κάθε ανθρώπου πρέπει να μεταβληθεί σε μία συνεχόμενη γιορτή: «Δεν αποσκοπώ στο να προσηλυτίσω κανέναν από εσάς. Θέλω απλά ο καθένας να είναι ο εαυτός του. Θέλω μόνο ν΄ αλλάξω όλες τις αρνητικές στάσεις ζωής, που έχουν επιβληθεί στον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια κι έτσι να τελειώσει κάθε μορφή σκλαβιάς και ν΄ αρχίσει αυθόρμητα ο χορός, η γιορτή…».

Ο Όσσο, όπως και ο Σωκράτης, δεν έγραψε βιβλία. Μετά το θάνατό του οι μαθητές του (σαννυάσιν = μαθητές του ήλιου - φωτός), οι οποίοι ζούσαν στα κοινόβια, που είχε δημιουργήσει εξέδωσαν περισσότερα από 600 βιβλία μεταφρασμένα σε παραπάνω από σαράντα γλώσσες, όλα βασισμένα στις μαγνητοφωνημένες συζητήσεις και διαλέξεις, που είχε με αναζητητές σε διάφορα μέρη του κόσμου. Οι διδασκαλίες του αποτελούν μία σύνθεση, ένα εκλεκτικό μείγμα ιδεολογιών από διάφορες φιλοσοφικές τάσεις και σχολές του κόσμου μας, ασυμβίβαστες, ριζοσπαστικές και ολοκληρωτικά ανατρεπτικές. «Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφό της, ποτέ ένα πρωτότυπο».

Οι εχθροί του Όσσο, όλοι άνθρωποι του συστήματος και του κατεστημένου, αφού τον απείλησαν επανειλημμένα, τον λάσπωσαν αποκαλώντας τον, αναρχικό, διαβολικό, ανώμαλο, άθεο, πόρνο και ακραία επικίνδυνο για τους θεσμούς της κοινωνίας, της θρησκείας, του έθνους και της οικογένειας. Τα λόγια του σοκάρουν κάθε «καθώς πρέπει» άνθρωπο του κατεστημένου: «Ένας ελεύθερος άνθρωπος ανήκει μόνο στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ένας ελεύθερος άνθρωπος είναι απλώς μια ενέργεια, χωρίς όνομα, χωρίς μορφή, χωρίς φυλή, χωρίς έθνος».

Ο διωγμός του και ο ανηλεής πόλεμος, που ξέσπασε από τα θρησκευτικά και πολιτικά κέντρα των Η.Π.Α. και όχι μόνο προς το πρόσωπό του λόγω των τόσο ανατρεπτικών ιδεών του, κατέληξαν στην πιθανότατη δολοφονία του: «Τα έθνη και οι θρησκείες έχουν δημιουργηθεί από τους παπάδες και τους πολιτικούς. Από τη στιγμή, που θα τελειώσει η επιρροή τους, θα τελειώσουν επίσης και οι θρησκείες και τα έθνη».

Στο παρόν άρθρο και στα πλαίσια της παρουσίασης κειμένων βασισμένα στην wise-therapy θεραπεία της σοφίας (βλ. Οι περί ψυχής θεωρήσεις τού ιατροφιλόσοφου Γαληνού) επιλέξαμε να παρουσιάσουμε αποσπασματικά κάποια κείμενα απ΄ την διδασκαλία του Όσσο, μέσα απ΄ τα βιβλία του. Τα κείμενά του αποτελούν ένα βασικό εργαλείο για ν΄ απαλλαγεί ο κάθε άνθρωπος απ΄ τα δεσμά του, την άγνοια και τις δεισιδαιμονίες, που τόσο πολύ τον βαρύνουν: «Μόνο οι άνθρωποι, που δεν προσπάθησαν να γνωρίσουν τον εαυτό τους, κουβαλάνε μαζί τους τις γνώμες των άλλων και χρειάζονται την υποστήριξη των άλλων».

Η διδασκαλία του Όσσο δεν προσηλυτίζει κανέναν και σε κανένα δόγμα, γιατί δεν είναι θρησκεία, μα ούτε και κάποιο είδος φιλοσοφίας. Αντιθέτως είναι ένα είδος εξέλιξης και απελευθέρωσης από κάθε ιδεολογία, όπως λέει ο ίδιος: «Δεν ανήκω σε κανένα κίνημα. Αυτό που κάνω ανήκει σ΄ αυτό το αιώνιο, που συμβαίνει από τότε που ο πρώτος άνθρωπος εμφανίστηκε στη γη και θα συνεχιστεί μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο. Δεν είναι ένα κίνημα, είναι η ίδια η ουσία της εξέλιξης, είναι ροή».

Ο Όσσο σε αντίθεση με όλους τους άλλους «δασκάλους» της ανθρωπότητας προέτρεπε τους ανθρώπους, που τον άκουγαν ή ζούσαν κοντά του την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από κάθε είδους πνευματικής εξάρτησης, αλλά και απ΄ τον ίδιο: «Το καθήκον μου για την ωρίμανση σας είναι κυρίως το να σας κάνω ανεξάρτητους από εμένα. Κάθε είδος εξάρτησης είναι σκλαβιά και όποια πνευματική εξάρτηση είναι η χειρότερη από όλες. Έκανα ο,τιδήποτε δυνατό, για να γνωρίσετε την ατομικότητά σας, την ελευθερία σας, την απόλυτη ικανότητά σας, να ωριμάζετε χωρίς τη βοήθεια κανενός».

Για τον Όσσο κάθε άνθρωπος γεννιέται μέσα σ΄ ένα βαριά άρρωστο περιβάλλον, στην οικογένεια και κατ΄ επέκταση στην κοινωνία. Όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας και των ανθρώπων ξεκινούν από εκεί. Και βέβαια εδώ τίθεται το ερώτημα: Απ΄ τους γονείς μας ποιός θα μας προστατέψει; «Κάθε παιδί από την αρχή της ζωής του, μόλις συνειδητοποιεί τις προθέσεις της κοινωνίας, των γονιών, της οικογένειας, του εκπαιδευτικού συστήματος, του έθνους και όλων των θρησκειών, αρχίζει να κλείνεται στον εαυτό του. Γίνεται αμυντικό, από φόβο, επειδή έχει ν΄ αντιμετωπίσει μια τρομακτική δύναμη. Και είναι τόσο μικρό και τόσο ευάλωτο, τόσο αβοήθητο, τόσο εξαρτημένο από τους ίδιους ανθρώπους, εναντίον των οποίων πρέπει να προστατέψει τον ίδιο του τον εαυτό. Οι άνθρωποι, από τους οποίους πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του, είναι οι άνθρωποι, που νομίζουν, ότι το αγαπούν. Οι προθέσεις τους είναι καλές, τους λείπει όμως η συνειδητότητα. Κοιμούνται βαθιά. Δεν ξέρουν πως είναι μαριονέτες στα χέρια μιας τυφλής δύναμης, που ονομάζεται κοινωνία, κατεστημένο».

Για την θρησκεία της «αγάπης» το Χριστιανισμό: «Τα τελευταία 2.000 χρόνια ο χριστιανισμός έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες ζημιές στην ανθρωπότητα από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Έχει σφάξει κι έχει κάψει ζωντανούς ανθρώπους. Στο όνομα του Θεού, της αλήθειας, της θρησκείας, εξαφάνισε ολόκληρους πολιτισμούς, σκότωσε και κατάσφαξε εκατομμύρια ανθρώπους, για το καλό τους και για τη σωτηρία τους. Και όταν ο δολοφόνος σε σκοτώνει για το καλό σου, δεν νιώθει καθόλου ένοχος. Αντίθετα, είναι πεπεισμένος ότι καλώς έπραξε, ότι υπηρέτησε την ανθρωπότητα, το θεό, όλες τις μεγάλες αξίες, την αγάπη, την αλήθεια, την ελευθερία».

Για τις προσευχές των πιστών: «Η προσευχή, είναι βασικά ένα είδος επιχείρησης. Είναι δωροδοκία του θεού. Είναι το να ελπίζεις πως μπορείς να υποστηρίξεις το εγώ του: "Είσαι μεγαλοδύναμος, είσαι ελεήμων, είσαι παντοδύναμος...” Κι όλο αυτό το λες, επειδή εσύ είσαι τόσο αδύναμος και θέλεις να ζητάς».

Μόνο η έρευνα και η αμφισβήτηση μπορούν να μας οδηγήσουν στην αλήθεια: «Η αμφισβήτηση είναι φυσική, έμφυτη ιδιότητα του είναι σου και είναι δοσμένη από την Φύση. Χρησιμοποίησέ την, γιατί περιέχει τρομακτική δύναμη. Είναι όργανο, για την ανακάλυψη της αλήθειας. Η αμφισβήτηση δεν είναι εχθρός της αλήθειας, είναι ο μόνος της φίλος. Οι βλάκες είναι γεμάτοι πίστη κι αυτοπεποίθηση για την πίστη τους, ενώ οι ευφυείς είναι γεμάτοι αμφισβήτηση κι ερευνητικότητα».

Οι παπάδες των θρησκειών και οι πολιτικοί αποτελούν τις δύο όψεις ενός κάλπικου νομίσματος: «Οι άνθρωποι έχουν μάθει να ζουν ψηλαφίζοντας μέσα στο σκοτάδι και ο παπάς κι ο πολιτικός μπορούν να τον εκμεταλλευτούν. Ο πολιτικός και ο παπάς συμφωνούν σ΄ αυτό το σημείο, ότι χρειάζονται οπαδούς. Μόνο τότε μπορούν να γίνουν κάποιοι σπουδαίοι. Και έχουν χωρίσει τις περιοχές τους. Ο πολιτικός έχει πάρει τον επίγειο κόσμο και ο παπάς τον πνευματικό. Αυτοί οι δύο έχουν κάνει σκλάβο ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έχουν καταστρέψει την ελευθερία των ανθρώπων».

«Moυ αρέσει να ενοχλώ τους ανθρώπους. Μόνο όταν τους ενοχλείς, τους κάνεις να σκέφτονται. Έχουν σταματήσει να σκέφτονται εδώ και αιώνες· κανένας δεν τους ενόχλησε.» (Απόσπασμα από μία συνέντευξη του Όσσο).

Η Φύση είναι η μοναδική αλήθεια γύρω μας: «Μην ακούς την ηθικολογία, μην ακούς τη θρησκεία, μην ακούς τον δήθεν πολιτισμό. Δώσε προσοχή στη Φύση. Ό,τι είναι φυσικό, είναι σωστό, ακόμα κι αν καμιά φορά σου είναι δύσκολο και όχι άνετο κι αυτό επειδή εσύ απλά δεν μεγάλωσες ποτέ σύμφωνα με τη Φύση. Ζήσε απλά κι επίτρεψε στον εαυτό σου να είναι ενωμένος με την Φύση».

Για την εξουσία και αυτούς που την ασκούν: «Αυτοί που διψάνε για εξουσία είναι ψυχικά ασθενείς άνθρωποι. Αυτοί πάσχουν από σύμπλεγμα κατωτερότητας: έχουν μια βαθιά πληγή μέσα τους. Θέλουν ν΄ αποκτήσουν εξουσία για να πείσουν τον εαυτό τους πως είναι κάτι και να πείσουν και τους γύρω, ότι δεν πρέπει να τους βλέπουν σαν απλούς ανθρώπους, παρά σαν εξαίρετους ανθρώπους».

Οι κυβερνήσεις όλων των λαών αποτελούν ένα είδος αρρώστειας κι οι άνθρωποι είναι και οι θεματοφύλακες του συστήματος: «Το δικαστήριό σου, οι δικαστές σου, η κυβέρνησή σου, εξαρτώνται από σένα, από τη Φύση σου. Όλες αυτές οι ανοησίες δημιουργήθηκαν εξαιτίας σου, κι αυτό γιατί είσαι πάντα έτοιμος να πολεμήσεις γι΄ αυτούς. Αν η κοινωνία γίνει στ΄ αλήθεια φυσική, η κυβέρνηση θα εξαφανιστεί. Η κυβέρνηση είναι αρρώστια».

Ο Όσσο είναι λάτρης της Ηρακλείτειας άποψης. Το «είναι» αποτελεί μία απάτη του νου μας, που εγκλωβίζεται σε στασιμότητα. Το γίγνεσθαι είναι το μοναδικό αποτέλεσμα, που υπάρχει στην Φύση, ως ροή, ως ένα ποτάμι που συνεχώς ρέει και αλλάζει: «Αν παρατηρήσετε προσεκτικά θα δείτε ότι στον κόσμο μας δεν υπάρχουν πράγματα, τα πάντα είναι μία συνεχής εξελικτική διαδικασία. Ουσιαστικά η χρήση της λέξης “είναι” υπαρξιακά είναι λάθος, γιατί τα πάντα είναι “γίγνεσθαι”. Τίποτα δεν βρίσκεται στην κατάσταση τού “είναι”, τίποτα».

Ο Όσσο οραματιζόταν τη δημιουργία ενός ανθρώπου, που θα είχε σε αρμονικό συνδυασμό τη εμπειρία και την σοφία των μεγάλων μυστών και σοφών Ανατολής και Δύσης (στη φωτογραφία εικονίζονται Πυθαγόρας, Ηράκλειτος, Επίκουρος, Βούδας, Λάο Τσου, Πατάντζαλι): «Ο άνθρωπος είναι τρισδιάστατο ον. Αν αρνηθείς το σώμα θα σου θυμώσει, το ίδιο η ψυχή, το ίδιο κι ο νους. Γι΄ αυτό και βλέπουμε εκατομμύρια ανθρώπους πολύ δυστυχισμένους, να ζουν μία ζωή κομματιασμένη. Αποδέχονται μόνο το ένα μέρος της ύπαρξής τους κι αγνοούν τα άλλα. Κι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος θα είναι επιστήμονας, ποιητής και μύστης ταυτόχρονα. Αυτή είναι η δική μου διδασκαλία».

Ένα κομμάτι της συνειδητοποίησης, που προτείνει ο Όσσο είναι το να ζει ο καθένας από εμάς στο εδώ και τώρα και όχι να παραμένει εγκλωβισμένος στο παρελθόν και στο μέλλον, δύο καταστάσεις μόνον φανταστικές: «Ο άνθρωπος έχει επινοήσει χιλιάδες τρόπους, για να ξεφεύγει από τον εαυτό του. Κι όσο χειρότερη έχει γίνει η κατάσταση του νου του, τόσο περισσότερες καινούργιες επινοήσεις έχει κάνει, για να ξεφεύγει από τον εαυτό του. Τα τελευταία πενήντα χρόνια ο άνθρωπος, για να ξεφύγει από τον εαυτό του έχει δημιουργήσει τις περισσότερες εφευρέσεις από ό,τι ποτέ. Ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση είναι τρόποι, για να ξεφεύγει κανείς από τον εαυτό του. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν στους ναούς, πηγαίνουν επίσης για τους ίδιους λόγους. Δεν υπάρχει καμία διαφορά, ο ναός είναι ο παλιός τρόπος για να ξεχνάς τον εαυτό σου και ο κινηματογράφος είναι ο καινούργιος τρόπος».

Ο Όσσο θεωρεί, ότι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος θα πρέπει να είναι ορθολογιστής, αλλά και μύστης, να τρέφεται σωστά (χορτοφαγία κατά βάση), να ασκείται, να είναι ειρηνικός, να απολαμβάνει ελεύθερα το σεξ και την ζωή του και κυρίως να κάνει διαλογισμό ασκώντας την ψυχή του. Διαλογισμός για τον Όσσο είναι η στιγμιαία και πλήρης απουσία κάθε σκέψης. Οι χιλιάδες ασυνάρτητες σκέψεις, που περνούν κάθε στιγμή απ΄ το νου του κάθε ανθρώπου και το ψεύτικο «εγώ» του, αποτελούν αξεπέραστα εμπόδια στην πνευματική του ανάπτυξη. Ψήγματα του διαλογισμού γνωρίσαμε κατά τα τελευταία μόνο χρόνια οι δυτικοί άνθρωποι και όχι με τον ορθό θεραπευτικό τρόπο, που προτείνουν οι δημιουργοί του ανατολικοί: «Το ενδιαφέρον μου αφορά την ανάπτυξή σου. Πρέπει ν΄ αναπτυχθείς εσωτερικά για να γίνεις ακέραιος, ολοκληρωμένος, να γίνεις πνευματικά υγιής. Δεν πρόκειται να σου επιβάλλω την πνευματική υγεία, παρά να ξεριζώσω από μέσα σου την τρέλα, με την οποία έχεις μεγαλώσει, άνθρωπε. Όταν αυτή βγει έξω ολοκληρωτικά και θα έχει διασκορπιστεί σαν τον άνεμο, τότε θα επέλθει η πνευματική υγεία σου, τότε θ΄ αναπτυχθείς, τότε θα μεταμορφωθείς. Κι αυτό ακριβώς είναι ο διαλογισμός».

* * *

Ως επίλογο ας τελειώσουμε την πρώτη αυτή γενική παρουσίαση του σπουδαίου αυτού και τόσο ανατρεπτικού ανθρώπου, που σημάδεψε με τις διδασκαλίες του τον αιώνα μας, με τα λόγια του Αμερικανού ηθοποιού Τιμ Ρόμπινς λίγο πριν πιθανότατα δολοφονηθεί: «Είναι φανερό, πως είναι ένας άνθρωπος κύρους, διαφορετικά δεν θα αποτελούσε απειλή για κανέναν. Ο Όσσο λέει πράγματα, που κανένας άλλος δεν έχει το κουράγιο να πει. Οι ιδέες του δεν είναι μόνο προκλητικές, έχουν μία απήχηση αλήθειας, που κάνει τους σκεπτόμενους ανθρώπους ν΄ ανατριχιάζουν. Οι αρχές διαισθάνονται, ότι υπάρχει κάτι επικίνδυνο στο μήνυμα του Μπαγκουάν. Αλλιώς, γιατί τον έχουν βάλει στο μάτι και τον κυνηγούν με τόσο μίσος, όπως δεν έκαναν ποτέ ούτε για ένα Φιλιππινέζο δικτάτορα, ή για έναν αρχηγό της μαφίας; Αν ο Ρόναλντ Ρήγκαν μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει, αυτός ο καλοκάγαθος χορτοφάγος θα ήταν σταυρωμένος στον κήπο του Λευκού Οίκου. Έχουν καταλάβει τον κίνδυνο που κρύβουν τα λόγια του Μπαγκουάν. Περιέχουν ένα μήνυμα, που αν αφομοιωθεί σωστά, μπορεί να βοηθήσει άντρες και γυναίκες να ελευθερωθούν, οπότε η εξουσία θα χάσει τον έλεγχο, που ασκεί πάνω τους. Τίποτα δεν τρομάζει τόσο πολύ το κράτος ή τον συνεργό του, την οργανωμένη θρησκεία ή τους συνεργούς της, όσο η προοπτική ενός πληθυσμού, που σκέφτεται με το δικό του κεφάλι και ζει ελεύθερα»…

ikanlis.com