ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Στο βιβλίο του Άρθουρ Κλαρκ "Τα μυστήρια του Κόσμου" υπάρχει μια πραγματική μαρτυρία για κάποια περίεργα "ίχνη" που παραπέμπουν μάλλον σε κάποιο παράξενο πλάσμα με οπλές.
Η εικόνα των πελμάτων, μας φέρνει στο νου τους Σάτυρους ή τους Σειληνούς, οι οποίοι ήταν σύντροφοι και συνοδοί του Διόνυσου, των οποίων το κάτω μισό του σώματος, έμοιαζε με αλόγου.

Ο ίδιος ο Άρθουρ Κλαρκ τα χαρακτηρίζει σαν "τα χνάρια του διαβόλου" και διηγείται:

♥•♥•♥•♥•♥

Το γεγονός διαδραματίζεται στην όμορφη Αγγλική κομητεία του Devon κυριολεκτικά σε μια νύχτα. Η χρονιά ήταν το 1855. Την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου οι άνθρωποι που ζούσαν στα χωριά και τις κωμοπόλεις γύρω από τις εκβολές του Εξ, ξύπνησαν για να βρουν τη γη τους καλυμμένη με παράξενα αποτυπώματα, πάνω στο χιόνι. ‘Τα χνάρια’ σχηματίστηκαν σε μια νύχτα. Πήγαιναν σε ευθεία γραμμή, κι είχαν το σχήμα οπλής. Μέσα στο σχήμα αυτό όμως, υπήρχαν σημάδια νυχιών. Άλλα χνάρια βρέθηκαν να κατευθύνονται ίδια πάνω στις στέγες των σπιτιών, και σε κάθε συνοικία του Dollis.
Η απόσταση μεταξύ των ιχνών ήταν είκοσι εκατοστά ή κάπως μεγαλύτερη, και τα αποτυπώματα σε κάθε ενορία είχαν ακριβώς τις ίδιες διαστάσεις και το βήμα τους, το ίδιο ακριβώς μήκος! Αυτός ο μυστηριώδης επισκέπτης γενικά διέσχισε μόνο μια φορά τον κάθε κήπο ή αυλή και το έκανε αυτό σε κάθε σπίτι, σε πολλά μέρη, σε αρκετές πόλεις, καθώς επίσης και στις φάρμες ανάμεσα στις πόλεις. Αυτό το κανονικό ίχνος περνούσε σ’ ορισμένες περιπτώσεις πάνω από σκεπές σπιτιών και αχυρώνων, και πάνω από ψηλούς τοίχους. Τώρα αν σκεφτούμε την απόσταση που θα πρέπει να έχει καλυφθεί για να αφεθούν αυτά τα ίχνη, θα πρέπει να υπερβαίνει τα 160 χιλιόμετρα.
Από τις τότε αναφορές, η μις Τεό Μπράουν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Εxeter, μάζεψε αρκετά στοιχεία για να ανακατασκευάσει την εκπληκτική σκηνή που έζησαν όλοι εκείνοι που ζούσαν γύρω από την περιοχή των εκβολών του Έξ. Καμιά όμως από τις ερμηνείες που δόθηκαν δεν ήταν απολύτως ικανοποιητική. Και όπως παρατηρεί η Τεό Μράουν: «Δεν περίμενε ποτέ κανείς από ένα γαϊδούρι να κόβει βόλτες στις σκεπές των σπιτιών». Το φαινόμενο παραμένει ακόμη μυστήριο…