ριπτόμεναι εις τας βάραθρα των ορέων, δια να αποφύγουν τον βιασμόν και την απαγωγήν των προς την Αλβανία, θα εξαναστή..."
Αρχιεπίσκοπος Άθηνών Δαμασκηνός
(Διαμαρτυρία του της 5ης φεβρ. 1948
πρός το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών)
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΚΑΤΙΝΑΣ
ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ...
Η Κατίνα Αγγελίδου ήταν κόρη ιερωμένου, αδελφή αξιωματικού πεσόντος υπέρ πατρίδος, άκρως
αφωσιωμένη εις το έργον του εκπαιδευτικού, είχε μετατρέψει την οικίαν της εις σχολείον,
διοτί το σχολικό οίκημα είχε καή, και εφρόντιζε να τονώνη το εθνικόν φρο΄νημα των νέων του χωριού.
Οι ελασίται την έσυραν πρώτα εις την πλατείαν του Σκρά, της απέκοψαν τα δάχτυλα και των δύο χειρών, εξερίζωσαν τας τρίχας της κόμης της, έκοψαν τα αυτιά και την μύτην της, αλλά εκείνη συνεχίζει να αρνείτε να φωνάξη τα αντεθνικά συνθήματα τα οποία απαιτούν οι βασανισταί της και επαναλαμβάνει, παρά τους αφόρητους πόνους "Ζήτω η Ελλάδα" με αυτήν την κραυγήν έσβησεν η φωνή της της απέκοψαν και την γλώσσαν, και ευθύς αμέσως την ζωή της.
Η Ακαδημία Άθηνών, κατά την πανηγυρικήν συνεδρίαν της της 25 Μαρτίου 1947, της απένειμε "Βραβείον εθνικής αρετής και αυτοθυσίας και εξαίρετου φιλοπατρίας", το δε καλλιτεχνικόν χυτήριον του Γ.Ε.Σ εφιλοτέχνησε την προτομήν της.
Απο το βιβλίο του Ιστορικού Κώστα Μπαρμπή
"Η τραγωδία της Ελλάδος σε Πράξεις τρείς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου