Αστροπύλες, μαγνητικές πύλες, χρονοδίνες: συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας έχουν δώσει αυτές τις έννοιες των ανοιγμάτων στο χωροχρόνο για να εξηγήσουν πως οι ταξιδιώτες από πολύ μακρινά βασίλεια του χώρου, του χρόνου ή και των 2 έφτασαν στη Γη. Ωστόσο, αποτελεί αυτό τέχνασμα επιστημονικής φαντασίας ή όχι;
Αποδεικνύεται ότι όντως υπάρχουν παρότι αυτή η ανακάλυψη βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Ένας ερευνητής χρηματοδοτούμενος από τη NASA στο πανεπιστήμιο της Αϊόβα έχει καταλάβει πώς να τις εντοπίσει. Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι αυτά είναι παλιά νέα σε σχέση με τον αποσχισθείσα πολιτισμό της ελίτ που βρίσκεται στον Άρη και ακόμα παραπέρα. Ακόμα και ο πιο δύσπιστος από εμάς αναρωτιέται αν τα καταπληκτικά αυτά γεγονότα που μόλις κυκλοφόρησαν από την κυβέρνηση, χρησιμοποιούνται για χρόνια με καθοδήγηση και συνεργασία εξωγήινων.
Ωστόσο, ας ρίξουμε μία ματιά στις ειδήσεις που μόλις δημοσιοποιήθηκαν από τη Nasa και την επιβεβαίωσή της σχετικά με το ότι οι «ονειροπόλοι της επιστημονικής φαντασίας» δεν είναι τόσο ονειροπόλοι τελικά.
«Τα ονομάζουμε σημεία Χ ή περιοχές διάχυσης ηλεκτρονίων» εξηγεί ο φυσικός πλάσματος Jack Scudder του πανεπιστημίου της Αϊόβα. «Είναι μέρη όπου το μαγνητικό πεδίο της Γης συνδέεται με το μαγνητικό πεδίο του Ηλίου δημιουργώντας μία απρόσκοπτη διαδρομή η οποία οδηγεί από τον πλανήτη μας στην ατμόσφαιρα του Ηλίου , 93 εκατομμύρια μίλια μακριά.»
Έκθεση της NASA : «οι παρατηρήσεις του σκάφους «ΘΕΜΙΣ» της Nasa και οι ανιχνευτές συμπλέγματος της Ευρώπης δείχνουν ότι οι μαγνητικές πύλες ανοίγουν και κλείνουν δεκάδες φορές τη μέρα. Βρίσκονται μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Γη , εκεί όπου το γήινο μαγνητικό πεδίο συναντά τον ηλιακό άνεμο. Τόνοι ενεργητικών σωματιδίων ρέουν μέσα από τα ανοίγματα, θερμαίνοντας τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας προκαλώντας γεωμαγνητικές καταιγίδες και εμφάνιση του φαινομένου του βορείου σέλας»
Η Nasa σχεδιάζει μία αποστολή η οποία θα ξεκινήσει το 2014 (MMS) για να μελετήσει το φαινόμενο. Τα 4 διαστημικά σκάφη του προγράμματος θα είναι εξοπλισμένα με ενεργητικούς ανιχνευτές σωματιδίων και αισθητήρες και θα απλωθούν στη μαγνητόσφαιρα της Γης μελετώντας τις πύλες. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα, η εύρεσή τους. Οι μαγνητικές πύλες είναι αόρατες, ασταθείς και αβέβαιες. Ανοίγουν και κλείνουν δίχως προειδοποίηση ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις καθοδήγησης. Στην πραγματικότητα όμως, όπως σημειώνει ο Scudder, υπάρχουν.
Οι πύλες σχηματίζονται μέσω της διαδικασίας της μαγνητικής επανασύνδεσης. Γραμμές μαγνητικών δυνάμεων αναμειγνύονται από τον Ήλιο και τη Γη και ενώνονται για να σχηματίσουν ανοίγματα. Τα σημεία Χ είναι εκεί όπου πραγματοποιείται η διασταύρωση. Η ξαφνική συμμετοχή των μαγνητικών πεδίων μπορεί να ωθήσει πίδακες φορτισμένων σωματιδίων από το σημείο Χ , δημιουργώντας μία περιοχή διάχυσης ηλεκτρονίων.
Για να μάθει πώς να εντοπίσει αυτά τα σημεία ο Scudder εξέτασε τα δεδομένα από ένα διαστημικό όχημα που βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Γη για περισσότερο από 10 χρόνια. «Στα τέλη της δεκαετίας του 90 , το διαστημικό σκάφος Polar της Nasa βρισκόταν στη μαγνητόσφαιρα της Γης και βρέθηκε σε πολλά σημεία Χ κατά τη διάρκεια της αποστολής του.»
«Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του Polar, έχουμε βρει 5 συνδυασμούς μαγνητικών πεδίων και ενεργητικών μετρήσεων σωματιδίων που μας λένε πότε έχουμε έρθει σε σημείο Χ ή σε περιοχή διάχυσης ηλεκτρονίων. Ένα ενιαίο σκάφος με σωστά όργανα μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις μετρήσεις.»
«Αυτό σημαίνει ότι ένα μόνο μέλος της αποστολής MMS χρησιμοποιώντας διαγνωστικά μπορεί να εντοπίσει μία πύλη και να ειδοποιήσει τα υπόλοιπα μέλη. Οι σχεδιαστές της αποστολής πιστεύουν ότι η MMS ενδέχεται να χρειαστεί ένα έτος ή περισσότερο μέχρι να μάθει να εντοπίζει και να μελετά πύλες.
Τι σημαίνει αυτό; Πως όλες οι μαγνητικές πύλες σε έργα επιστημονικής φαντασίας αποτελούν σύντομες διαδρομές για νέους κόσμους και πολιτισμούς. Είναι καιρός πλέον να ανακαλύψουμε αυτές τις αστροπύλες και όπως φαίνεται ο Δρ. Scudder το έχει καταφέρει.
Μήπως το γήινο μαγνητικό πεδίο αποτελεί στην πραγματικότητα το μορφικό πεδίο της δικής της συνείδησης;
